bir sandal gibi maviliklerdeyim
ve mavilikler gibisin sandalı savuran
üşüten
yoran
ve uzun kederlere koyan bir mavilik
sen girince odama - yırtıldı kapı
kırıldı nahif duyguları zamanın
içeri girdi umutlarımın ışığı
içim kabardı -- oldum bir çocuk
ama büyüdü - mutlu karmaşıklık
seversiniz
bir hoş olur içiniz
seversiniz
masmavi denizi izler gibi
gözlerini de izlerken gözleriniz
ve dinlersiniz yüreğinizi
biz önceleri
geceleri pencere önünde beklerdik sevgiliyi
gül açan
gülyüzünü dermek için
şimdi geceleri sevgilim
kıvrımları var belleğime çizdiğim resmin
iri taneli gözbebekleri
sıcacık ısıtır o resim
ısınırım
her baktığımda hayata biraz daha
kızılca kıyamet kopuyor yüreğimde
gözlerini özledim
ve kirpiklerinden inen aşk semahını
sonra sordu bana belleğim
“ya sevemezse senin kadar
Dağların şahına çıktım
Usuldaşırken çocuklar
Yankısı sesimin
duyuluyordu nefesimden
Sesimin yankısı
öfkelidir yalnızlık
baskı altındadır hep
sanki suçludur !
gidilemeyen tek yerdir belki
ya da terkedilemeyen
bir çiçeği koklar gibi
ya da yudumlar gibi nefesi
veyahut
saçlarımı taraması gibi annemin
yağmurda
ben istanbulum
istanbul kadar kalabalık
istanbul kadar yalnızım
bir kız seviyorum
istanbuldan büyük
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!