Koynunda mı saklarsın gülüşümü?
Gözlerinden damlayan buz sıcağıma,
Ya nedir bıraktığın 'sus',
Hangi yokluğun sancısı düşer kucağıma...
Sen misin
Sen şimdi
Göz ucunda saklıyorsun beni
Ağlamak dediğin hüzne katarak
Yorgun kadınlığına öykünen teni
Düşlerinde yalnız ve tek bırakarak..
Kadavra olmuşum yine
Sözünde şairin
Belli ki yorulmuş düşünürken
Zordur altından kalkmak
Duygusal bir otopsinin...
Suskunluğumuzdan arta kalan
Sahipsiz bir çığlıktı yankılanan
Dün
İçimizde
Sende bu aşk varken
Ve benim içimde
Ölü çocuk düşleri..
Kaybetmişken
inadına sen kokan
iklimine
soluğumu kattığım rüzgar
dağ
-eteklerini çekiştirip duran
çocuk- gibi
Sahici yalanlar ülkesinde
Darağacına astım düşlerimi
Hükümsüzdür...
Oysa ne çok inandık
Tenha bir gecede vurdular şiiri
Kan sızar dudağımdan sözüm yaralı...
Daha kaç kurşuna seversin beni
İçimde tıka basa şehir kavgası
Kirlenmiş bakışlarımda hüzün
-I-
Say ki
Sana hiç bir şey söylemedim
Yüreğimde sızı değildi adın
Ve gözlerine bakmadım,
Anatomik bir aşkın
Otopsi güncesinde
Sana duyduğum hazzın
-En ölüsünden-
Yitik bir anlam bıraktım
Boynuna...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!