Ufuk Nazım Şiirleri - Şair Ufuk Nazım

Dalgalar dalgın
Vapur nazlı nazlı
Köpüğüne katıyor
Yaklaşan ayrılığını
Mavi bir söylencesin şimdi.

Bakışında bir dünya.
Sevecen bir kuş;
Çırpınırken camdan.
Candan bir yürek;
Çarpıyor göğsünde.
Sevgi denilen;

Sen masmavi denizler kadar güzelsin.
Zor ve güzel sevgilim.
Mutluluk haberi taşıyan;
Mektuplar aldığında,beni unutma.

Kapını çalan karayel benim;

Karaysan her şeye.
Ve yıkılmışsa;
İnsandan kuleler.
Göğe bak.
Bir yudum mavi çek;
Göz pınarlarına.

Yaşadım!
En ağu bulutların
En acı buhranların içinde.
Susadım
Kana kana
Yudum yudum

Gunun yuzunde bir gul
Taksimde Gezi Parkinin icinde
Sana bir degil mlyonlar sahip cikmis
Ey onurun en direngen en asil gulu
Dallarinda asilmasin diye genc bedenler
Kendi kanlariyla suladilar senin derin koklerini

Seni düşünmek;
Yarım uykulardan uyanıp.
Gizemine dalmaktır;
Ey sevgili.
Günü doğurup;
Denizlere bırakmaktır,

Göğün masmavi tortusu mu;
Birikmiş gözlerine.
Ayın saçakları mı?
Sinmiş tenine.
Yüreğinin kızıl deltasında;
Yatan,

Yazgısını arayan ülke
Ey güzel ülke! ! !
Denizlerin;
Soluğunu alıp uzakların
Sana ufuklardan
Güneşler taşırlar.

Aydınlanıyordu karanlık
Karanlık korkuyordu
İçinde dolanan
Ateş böceğinden.
Sonsuz karanlıkta
Bir nokta olsada