Ufuk Nazım Şiirleri - Şair Ufuk Nazım

Göğümde gezinen;
Ak bulut.
Gölgenle hüzünleniyorum,
Şu ışıklı günümde.
Ne mümkün;
Yanına çıkmak.

Yaşamak
Ağır aksak.
Sessiz sedasız
Yok olmak.
Sessizliğin içinde
Unutmak

Gece yalın
Soğuk ve aysız
Heleki denizsiz
Gece kapkaraymış.

Sanki bu ömürdür

Bilmiyorum oraları,
Nasıl yaşadığını,
Neleri sevdiğini.
Sokaklarını bilmiyorum.
Saçlarını savuran;
O rüzgarın adını bilmiyorum.

Cevizli durağında
Paslı bir rayım.
Banliyö geçti üzerimden
İçimde derin bir sızı.
Paslı çığlıklarla
Uzanırım zamana

Bu akşam;
Kan kırmızı,
Şarap istiyor canım.

Bu akşam;
Dünyanın bütün nehirleriyle,

Deniz gülümsüyor
Bir kıyıda ikimiz.
Dalgın bir rüzgarın
Esintisinde.
Titreyen maviye
Dalıyoruz.

Üç günlük dünyada
Neye yetmez ki
Ömür.
Kelebek misali
Uçup uçup
Nereye varmaz ki

Kırılan gururumdur gülüm,
Gözlerinin mavisin de boğulan;
Umudum.
Gözlerime doldurdum;
Yıldızları.
Ve ağladım geceye.

Ey sevgili!
Toprak kadar dinginken,
Koynun.
Ve gözlerin;
Çakılıp kalmışken,
Mıh gibi yüreğime.