Ufuk Nazım Şiirleri - Şair Ufuk Nazım

Hep gececek
Trenler ucaklar ve otobusler
Sevdalarin ve emeklerin kalacak geriye
Ictigin demli caylar
Ve kopuklu kahveler
Izledigin gun batimlari

Yollardı sebep
Sanki bu hasrete
Hasret senin yüreğinde
Yollar saçma birer bahane...

Hasretmi dedin,
Uçan kuşlara nasıl baktın.
Karınca yuvasına giderken,
Kıskandınmı onuda.

Aktın işte bir sonbahar akşamında,

Hayat tekrararda sürüklenir
İçinde milyonların yalnızlığı
Unutulan ve tekrar tekrar
Sayfalarda aranan kendi yüzündür...

04.11.2007

İki tramvay arası
Kısacık anlar vardır
Anlık belleğe takılan
Hani gözlerde hüzünse hüzün
Yada mutlak bir mutluluk.

Sustu;
Yalnızlığını unutup,
Daldı gecenin karasına..
Takıldı yıldızın sarısına.
Aktı düşleri;
Ta gecenin içine.

Sustukça;
Yığıldılar yüzüme
Hüznün damlaları.
Yağmurun altında
Toprak bir damdım
Tavan tavan aktım.

Tafran yerinde yine.
Kalçaların bir abide;
Göğüslerinde öyle.
Gözlerinde bir savaşçının gözleri,
Ezecekmiş gibi bakıyorsun gene
Ve benim,

Süzgün bir gülümseme.
Gözyaşlarıyla bezenmiş;
Yüzündeki çizgiler.
Işıl ışıl aydınlanmış;
Göçebe bir tebessüm,
Asılmış kalmış yüzünde.

Bir yaz akşamı;
Hüznü.
Yüreğinde;
Tortusu yalnızlığın.
Ve gözlerinde;
Yiten ayın,