Ufuk Nazım Şiirleri - Şair Ufuk Nazım

Sarsıl ey zulmün havarisi,
Ben sırlarını surlarıyla paylaşan,
O nazlı şehirim.
Sen ey koynunda haçla dolanan,
Akbaba.
Çöreklendin ya can evime,

Satilmanin telasindaydi Satilmis
Once bir turbeye satmislardi onu
Sonra yasi buyumus
Adi Satilmis kalmisti karsilik yasamina...

Yillar gece dursun

Yuzlerce insanin yuzunden yansiyan
Bugunun sonsuz sevkli akisindan cikamiyordum.
Her siirin bittigi yerde bir sokak ismi asilir
Dolastigimiz sokagin cikmazligina dair
Her siir bir cikmaz sokakta sonlanir.
Sanki sonsuza kadar yasiyacak gibi

Zaman gecti uzerinden hasretlerin
Ozlemler ezberlerde eridi
Turkuler girdi uzak diyarlarda
Efkarin pencerelerinden
Umutla kardik bugunde
Kozlenmis yurt ateslerini

Kirik siirler antolojisi
Yasamin icinden agan binlerce yonganin goge agididir
Okunmasada siirler
Basaklaridir sapsari gune karsi salinan bereketli tarlalarin
Dillerin icinde erimisdir
Siir sessizligin icinden siyrilip dirilmistir

Cik yola
Tik tak kunduranda bir kucuk tas
Cikart kafandan dertlerini atar gibi
Bu tasi at
Sana lazim degil
Seni ugrastiranlar

Bugün,
Kendimiz için bir şeyler yapalım,
Yabancılaştığımız, uzaklaştığımız.
Kendimize bakalım bugün.
Hüzünden kemiklerim sızlıyor,
Ellerim bomboş,

Izmirde bir sabah basim agiriyor
Sekiz saat yoldan sonra varinca Bornova’ya
Valizlerimi sirtlayip
Tuttum yurdun yolunu
Karismis her sey icinde
Sabah ayazinin

Gul satilmis yurek satilmis
Yalan olmus umutlar
Asliya uzak kalmis gonul
Solmus genclik
Sogrulmus ezgiler
Icilen zaman pinarlari yaramamis

Direnmek;
İnadına inadına,
Sonuna kadar,
Ölene kadar,
Direnmek.