Kaybolup gidiyor gene bir umut,
Tek tek yok olan günler
Ve sönen yıldızlar gibi.
Her nefeste dahada yaklaşıyor ölüm.
Birde sen olmasan ya gülüm,
Her saniye bana zulüm.
Unutulan
Bir günün ardından
Sabah oldu gene.
Yalnızlığı kanıksamış
Gözleriyle
Kendi içine bakıyor.
Kuruyordu;
Gül uzaklar da.
Ve kırıyordu rüzgar;
Başak tarlasını.
Ufuklarda güneş;
Gülümserken,
İstersen dönerim.
Ardım da bırakıp,
Günün kızıllığını
Yanağının alın da öleyim.
İstersen dönerim,
Topuklarının çatlağında
Kaybolmuş bir gençlik acır.
Ellerinin nasırında sızlar
Kaybettiğin ilk yavrun.
Ve gözlerinde balkır
Emeğinle çalkalanan berrak gün.
Telaşım anlaşılır mı?
Dosdoğru
Hedefe gidiyorum.
Dolunay altında bir gece
Kayıkçının sikkeleri
Gözlerimde.
Pencereden,
Ilık ılık giren misin?
Masa başlarında,
Soluksuz çalışan mı?
Yoksa
Şu manasız gökyüzüne;
Sustu;
Suskunluğu kadar,
Doldu gözleri.
Yüreği gece kadardı.
Elleri uzadı gecenin içine
Büyüdü yalnızlığınca.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!