'senin anan,
baban,
kardeşin,
bebeğin değildir ölen,
doktor
sen ne bilirsin yürek yangınını! '
gönlümden sana akıp gelen bir şeyler var
üstüme dökülüyor her titreyişimde.
leylim bahar mı geldi ne
sardunyalar açtı pencerede.
yalnızlık
karlı bir dağın
güneşe bakmayan yamacında
gezinmek gibidir.
bir tek damlaydı o
süzüldü güzel bakan gözlerin kıyısından
yol bulup indi sonra ağırdan...
bir tek sızıydı o
öylece yerleşti yüreğe
gökyüzünde bulutlar son dansında
sonrasında
pırıl pırıl bir mavi
pırıl pırıl bir gelecek...
elimde anahtarı özgürlüğün
bilincin
MAYISSIZ
ıssızdı meydanlar, mayıssızdı bahar
ve bir gün toplandı yine insanlar
çarşaf gibi serildi deniz önüme
kıvrılıp uzandım içine
derinliğinde kaybolduğum sevdan yoktu
ve su soğuktu
üşüdüm
şiir defterimde gözlerim bu gece
sana yazdıklarımı okuyorum
(sondan başlayarak)
pencerenin önünde anlamsız bir karanlık,
karanlığın ardında gözlerindeki aydınlık!
gecenin dili yok
ve ince bir çığlık gibi
susuverdi si bemol
kapat gözlerini, kapat
yanımda ol...
seni kendi kendime sevdim
sen sadece bekledin
ben geldim,
bu yüzden değerimi bilmedin.
sen vadide ağaçtın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!