Kargüzar
Umutsuz bir dehşetle sarıldı bedenim geceye
ağrıyan gözüme koşan ışık parçacıkları.
içim kavruluyor çay gibi demli bir kadına...
geceden tanağarımına aynam olacak dişile...
Tanrının emriyle burda ölünmez
Ekincik koyunda dağlar da ölmez
Köyceğizin baş böğründe yangı var
Ak yakanın etekleri zil çalar
Kav giyimlim
tuz mavisi bir tan ağarımı yerleşiyor
gözlerine...
yüreğimde kana durmuş sözcükler
ayaklanıyor...
Ellerin ki; ateşten eskidir ve doyurgan
Ben kederin oğuluyum ben gözyaşıyım
Ben hasretle çatlayan sabır taşıyım
Her ağız taşıyamaz söz ateşiyim
Külle kefenlenmiş ten ateşiyim
Her ağız taşıyamaz söz ateşiyim
Ben un oldum acının değirmeninde
Şiir yüreğimdin,
eskiyen bedenime gençtin ve gidecektin
yaşama sevincim gibi...
hemide öyle oldu...
hevesi bir azaldıki nefesimin,
hani türkü yakmasam dilimde duracak...
denizin kanatları kırık
yaralandı su kanıyor,
dalgalar yıkık...
yüzlerinde poyrazdan bir ısırık
çocuklar gibi ağlıyor boğazında,
düğüm düğüm hıçkırık...
Kınalım
Şarap üzüm ezmesi rakı onu damıtmak
yeterince ezginiz biz gelde demlenmeye bak
Şarap toprağın kanı rakı onun gelini
KİNE KİNE
Ne zaman senle uyusam gülümser güne uyanırım
içimde bir sevinç çığlığı kırlangıçlar yarışta...
yani şimdi nasıl sehere çıkarırım
susamışken çatlak dudaklarım sana...
yıldızların aramıza girmeye ne haddi var
teninin şavkına kurmuşsam gözlerimin ellerini...
çatmışsam yangınına bedenimi...
neredesin yüreğimin atışı?
Gözyaşımla sularım gelen yolunu
Niye unuttun axir üreh gülünü
Göğsüm dalında Solan gizil gülümü
Bir lokma hüzün boğazımı tıkadı
Gündüz gibi gecelerde al beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!