Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

İki görüş ifadesini yanyana getirip bir duygu oluşturabilirisiniz.
Ancak asla 'bir duyuşu' iki görüşle telaffuz edemezsiniz.

Gönülden gönüle akan yazılar vardır.
O okumaktan öte duymaktır özünden.
Özün, söze gelmesi susturuyordu belki duyuşu.
Ses susuyordu belki sözde.
Söz, öze değdiği an ise,
ses oluşturuyordu ancak anlaşılan dilde ve bir duyuşta.

İnsan, bir Elif doğrultusunda özüne ulaştığında
bir iradeyi birliğe varır.
Orada harfler kalbin yoludur.
Kendinden eksiltip, kendinden bütünlemek içindir.
İyi, güzel ve doğru düşüncelerin doğrultusu daima o'nda tamamlanır.

Bir hüküm ile değişir düşünceler, mutlak o değişimleri değiştirendir.
Allah (c.c)

Ne çiçek tek özünde,ne insan özünde tek.
Su tek damlada başka derya, ateş hepsinin içinde yakmaz bir kor.
Ne görülen bir an aynı ne duyulan.
Hem bir duru sevinç gözyaşı, hem sönmeyen bir ateş gözyaşı!
Ahh! bir suskunluk ki o,
Hem duyulur bir ses suskunluk, hem özünde suya hasret susuz!

Birşey var herşeyden öte,
Birşey var herşeyden önce,
Birşey var herşeyden ömrümüz,
Dokunulsun,dökülsün,düşsün.
Birşey var ki asla düşmeyecek özümüz.
Herşeyde dağılır yaprak, sözümüz.

Sonsuzlukta bir an yakalamak,düşüncenin zamanıdır varlığında.
Konuşmak anlaşılmayan bir dilde anlam katmaktır anlaşmak için.
Kendini duymazsın bazen, seni konuşan bir gözde kendini dinleyinceye kadar.

İlk bakışta kendimizden geçtik.
İkinci bakışta birbirimizde geçittik.
Üçüncü bakışta kalpten geçiştik.
En son birbirimizden geçiştirildik ki;
Kendimize kalpten varabilmek için.

İnsan daima yeryüzünde aşkın klometrelerini kateder.
Oysa hakiki aşk,yürekten bir bakış menzili kadar yakındır kendine.

Bilmelisin bilinmeyeni.
Bilmediklerinde gizlisin.
Bırak tüm bildiklerini,
Bildiklerinde değilsin.
Bilmelisin ki yaşam,
yaşamaktan öte bilmek istemekle çevrilidir.