Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Bu sahnede herşey ortada.
Bazıları ortanın en sağında, bazıları ortanında ve herşeyin dışında.
Hatta en sonda ve sonun asıl başlangıcında.
Böyle bir kaosta kim hangimiz ne tarafta?
Bazıları komedidir ağlayan, bazıları trajedidir hem gülen hem ağlayan.

Bir ışık ferahlığına serilse
dağılır bilinmeyen hüzünler.
Hüzün yanı karanlıksa eğer,
Gözyaşı aydınlıktır.
İçtedir yansıması aydınlığa yeni gün zamanıdır.
Varolmaya adanmış her renk,

Güneşin serinliğini hissettikçe yanar kalb ve düşünceler.
Bir başkasına gün batımı olarak görünen, bir başkasının gündoğumudur.
O ki batmaz yeniden doğmak için ecrine sokulur.

Herşey aynı gibi tüm aykırılık ve ayrımlarda.
Oysa ay dahi her daim değil aydınlık.
Kimi zaman güneşe eş, aydınlatmak için geceyi.
Zamana bir hüküm yansır ezelden ebede dek.
Kimi zaman buğulu en aydınlıklarda belirsiz.
Kimi zaman olur ki gece gece değil, güneş ay'da bir hece.

Gözlerin temiz ise gördüklerin seni kirletmez.
Gördüğün göz ile büyür bakışının aynası.
Bakışındadır daima en yeni halin.
Gördüklerin bir icraat ise,
Görüşün, sonsuzluğa ikra olacaktır.

Tüm ışıkları yitirsenizde bakışınızın ışığı asla sönmez.

Susarsın anlaşılmayan bir dilde.
Anlaşılan bir iç zaman olur yaşamın sesi.
Anlaşılabilir olan tüm sesler,
anlamını yitirir duyulmadıkça kalpten.

Bir anlamdır duyabilmek hiçlikten kendini.

Ben aşk suretine baktığımda yoktu gördüğüm.
Gördüğüm aşk sureti beni yokladığında
görünendim yoklukta.
Anladım ki varolmak aşk'ın suretine,
derin yoklukta varlığının öz siretiydi.

Bırakın daima sizi gerçek bir kalp yargılasın.
Önce kendinizi yargılayın ve bağışlayın.
Öyle olduğunda asla içinizde yadırganmazsınız.
Herkesi daha çok bağışlayın ancak kendinizi daha az bağışlayın.
Çünkü; birimizin birbirimizden duygu ve düşüncelerde hakkı varken, kendimizde ki hak zaten bununla özgürleşebilmektir.

Bazıları her mevsimi zamanında yaşamayı sever.
Bazıları zamana an katıp kendi mevsimine iklim katmayı seçer.
Bazıları dört mevsime ait içinde nefsi bir zandadır.
Bazıları nefesini tutar beşinci mevsime dair zamandır.

Eğer gün doğuyorsa kalbine