Tevfik Tekmen Şiirleri - Şair Tevfik Tekmen

şehit diyorlar
filistinde kurşun yiyen sivile
şehit diyorlar
suriyede ölen askere
şehit diyorlar polise

sen çay içtin mi hiç
demsiz şekersiz
ne bardak ne fincandan
tastan maşrapadan
ne köyde ne de şehirde
ne çayhane ne de evde

tülü perdeyi çek
bir pencere aç kendine
dağlar taşlar
otlar ağaçlar

ateş yakar
külün kalır yel üfürmediyse
sel yutar
şiş bedenin kalır

kar yağmışsa
diz boyu
hava soğuksa
ve buz tutmuşsa sular

neredeydim dün
nereye gidecektim
hani yol
hani bir ışık
bir işaret
yok

niye be kardeş dedim
minareden seslenen imama
öğleyi uzun okuyorsun
ikindiyi uzun
sabahsa upuzun
ama akşam kısacık

uzun boyları var
uzun da bacakları
yürüyorlar podyumda
salını sallanı

memeleri küçücük

arayasım geldi gene
ve telefon
desem şimdi liseliler gibi
alo bebe
ama sevmezmişsin sen
o gibileri

bazen ölürüm ben
arada bir
sıkça
ama öyle bildiğiniz gibi değil
arkamdan ağlanmaz
teneşire taşınmaz soğumamış bedenim