Tanju Çubukçu Şiirleri - Şair Tanju Çubukçu

desem ki; seni seviyorum,
biliyorum üstüne alınacaksın...
bilmezsin ki insanı nasıl sevdiğimi,
seni de öyle seviyorum...
...
her kul, her kula Allah'ın emenetidir;

dostlarım soruyor;
aynı anda,
kaç kadına şiir yazıyorsun?
bilmiyorlar ki ömür tükendi!
herkesin,
son kez seyredeceği,

ellerin
elime yasak biliyorum,
gel şimdi sen
yüreğimden tut...

esmer dertlerim oldu benim hep,
beyazlara içimi dökmem ondan...
gönül hırsızı da değildim ama,
yine de çalmadıklarımın ahı tuttu...

evet; şiir gibi bakıyordu kadın.
şiirden de anlıyordu adam.
ne şiirden anladığını adamın kadın,
ne de şiir gibi baktığını kadının adam,
farkında bile değillerdi...

geceme
birden sen,
gönlüme velvele düştü...
acı gözlerin aklıma,
hasretin
yüreğime düştü...

geçenlerde
bir fotoğrafını gördüm,
çok da değişmemiş yüzün.
biraz altlarını çizmişsin
yorgun gözlerinin...
bir de;

"gelme, git"
diyorsun ya hani;
işte hiç sevmiyor ayaklarım
bu sözü...

gök ve deniz;
ancak ufukta birleşirler.
gök ve deniz gibiyiz biz de...
ne kadar koşsam da,
varamam kavuştuğumuz o ufka.
ama o ufuk hep oradadır,

gözlerin değmiş bu şehre bir kere,
tenine bulaşmış mavisi denizin,
yosun kokusunu içime çekmem ondan...

sen yankılanırsın dalga dalga,
ismin, sesin, nefesin hala taptaze,