Tanju Çubukçu Şiirleri - Şair Tanju Çubukçu

belki bir
bahar vakti çiçeğisin
ya da
zemheride açan kardelen...
yokluklarda mucizesin...
sen;

ben bir şarkıyı bile döngüye alır,
saatlerce dinlerim.
belki otuz, belki elli olur,
ne zaman sızarsam,
işte o zaman biter hükmü...
hangi şarkı, hangi türkü,

ben;
hiç söylemedim sana
seni
ne çok sevdiğimi,
sen de
hiç sormadın bana...

ben,
içimdeki seni anlatan,
sana ait
doğru cümleyi
kurmaya çalışıyorum,
beni anlamayanlar ise

beni sevme!
yaralarım bulaşıcıdır,
yaralanırsın...
beni sevme!
yaralarım kırk yıllık,
altında kalırsın...

ben sana,
bir cuma öğleden önce gelmiştim...
bugün cumartesi,
sen dilediğin saatte gel bana...
ister sabah günaydın de,
ister ikindi vakti gülümse.

ben şiirin, eski bir hikayesiyim.
şairler beni yazar mısra mısra...
hasretin diğer adıyım,
kavuşmak yok kitabımda...

biliyorum ki;
sen de kalbinin bir köşesinde,
bir bahar sabahında haykıracak,
sana asi bir çocuk saklıyorsun...
ve biliyorum ki bir sabah,
içimdeki çocuk, içindeki çocuğu;

bir avuç tozdan ibaret mi bize yazılan,
kaderin avuçlarında göğe savrulan.
biz neydik ki sevdiğim,
havada uçuşan zerreden başka?
yüreğin ne kolu oluyor, ne de bacağı.
ne de eli var göğü tutacak...

bir bardak deniz,
yosun kokuyor masam...
bir avuç mavi, ellerim deniz...
martılar yuva yapmış,
çığlık çığlık kalemim...
şarkılarım dolunay bu gece,