bir gün dersem unuttum seni,
umrumda değilsin,
bırak gelme kal öylece,
nefretim bile değilsin
ve şiirlerimdeki de zaten sen değilsin...
...
bir gün düşer de yollara,
varırsam kapına bir hâl;
dudağınla su ver dudağıma,
sonra uzan usulca yanıma...
bir gün yorulur da bu yolda,
bir gün gideriz,
belki sesimiz kalır,
belki sözümüz,
belki de bir
derdimiz kalır geriye bizden...
insan istiyor
bir gün sen de benim gibi,
yağmurları seveceksin,
gözyaşlarını gizlediğinde...
düşmanlarını seveceksin belki de,
dostların terk edip gittiğinde...
bir gün sıkılırsan
kendi şehrinden
ve özlediğin biri olursa
benim şehrimden;
yatağın öyle darmadağın,
etrafı toplama kalsın dağınık...
bir ışıltısı takılır, gözlerinin gözlerime,
hayatı yeniden başlatacak ilk çığlığı...
kabaca konuşsam hiç anlamazsın,
çünkü sen bu dünyaya çok fazlasın...
çok çabuk geçmek istiyorum sokakları,
apar topar çabucak sığınmak istiyorum,
bir kadehle başlar yalnızlığı yollarımın,
sonra;
çoğalır çoğalır sarhoşluğum...
bir sarhoşluğumda kaybolur yollarım,
bir de;
olmazları bildiğim halde girdiğim,
bir kadın ağladı,
Islandı bulutlar.
yeryüzüne inmeye utandılar,
güneşin arkasına saklandılar.
bir kadın ağladı,
kanadı bütün yaralar
bir kelebek deyip geçme ay gülüm,
düşün bir kelebeğin kanat vuruşunu;
evren nasıl da kasırgalara vurulur...
o kelebek önce sana tutulur,
sonra büyü yemiş gibi dili tutulur,
işte o zaman dünya yeniden kurulur...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!