bir sen varsın bir de ben,
aramızda ise uzun uzun yollar
ve hatta yürüdükçe,
çoğalan kilometreler.
sen ve ben, öyle uzak ki mesafeler...
her sabah uyanır uyanmaz
bir ses çınladı kulağımda,
karanlıkta buldum kendimi birden.
uyanıp da baktığımda;
bugün burada olduğumu farkettim...
acımadan harcarken zamanı,
belki de hiç düşünmedim yarını.
bir sessizlik çökmüştü dilime,
ve ellerim öyle acemi...
belki ilk kez seviliyordum böyle,
hiç alışık da değildim sevgiye...
ve onan sonra da;
kimse de sevmedi asla,
bir sevda devrimi yapacağım,
tel örgüler saracak yüreğimi,
içinde sen olacaksın...
ikinci bir emre kadar,
yasaklanacak bütün giriş çıkışlar...
Bir şiir yazalım seninle
Adını özledim koyalım
Önce yüzünü çizelim
Sonra hilal kaşlarını
Şuraya da gözlerini
Gülen hâli olsun ama
bir sokak kedisini
sever gibi sevdiler...
parmağına konan
bir serçeyi sever gibi...
evlerine almayıp
sokakta besler gibi...
bir taş gibi oturur yüreğime,
seyretmek çaresizliğini böyle...
kahrolsun ellerim, dillerim.
yine sana dokunamayan,
lanet olası aciz bedenim...
bir varmış,
bir yokmuş diye başlayan;
hikayeler gibisin...
çok aradım senelerce,
olmadığın hikayelerde seni.
sabırla diledim,
bir varmış bir yokmuş,
çok uzak diyarlarda,
nisanın birinde bir kız yaşarmış
diye başlayan masallar da yazarım sana...
sen prenses olursun
saçlarını saldığın pencerende,
biz bir şehrin iki yakası gibiyiz,
batı yaka doğu yaka.
bizim Çarşamba'daki gibi,
öte geçe beri geçe.
her şey geçer önümüzden
ve herkes görür seni de beni de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!