başka şehrin sokak çığlıkları,
susturuyorum burada herkesi.
sanki seslerde kararsızlık,
derinde acılı mı acılı
suyun yüzünde boyalı mutluluk.
adı mutluluk,
baş ucumdasın, hemen arkamda,
sol omzuma değiyor nefesin,
şah damarımdan giriyorsun içime,
görmüyorum, ama yanımdasın biliyorum.
kafamı çevirsem belki görmeyeceğim,
çağırsam duymayacaksın sesimi biliyorum,
bazen de;
gelir bir virüs İŞGAL EDER YURDU,
daha önce işgal edenler sus pus.
krallar sus, soytarıları pus...
ölüm en çok da onları korkutur,
zira; ilk ölümleri olacaktır bu,
bazen de diyorum ki kendime
"kendine iyi bak".
değer mi? değer elbet!
ama bunu bir sen bileceksen eğer,
olsun yine de değer...
"kendine iyi bak" diyorum kendime,
bazen insan virgül koymayı unutuyor,
farkında olmadan yaşadıklarına...
hayat anlamsız gelmeye başladığında,
işte o zaman hayatın bir yerlerine,
virgül koymak gerekiyor olabilir.
tam da anlam kazandırmak istediğimizde,
be insafsız, vicdansız!
düşlerime gel dedim
geldin mi?
gelmedin elbet...
hiç olmazsa haydi kahvaltıya gel,
şöyle geçerken bir uğra.
belki hiç
sevilmedin sen,
benim sevebileceğim kadar...
belki hiç
sevilmedim ben,
senin sevebileceğin kadar...
ben bende değilim,
emanete bırakılan eşya gibi
dalgaların kucağındayım...
alın beni saklayın,
örtün üstümü yıldızlar.
gecelerin ayazında,
ben asyayım,
adım anadolu.
boğaz yalar kıyılarımı...
sandallar sallanır,
beklerken savdalıları...
toprağıma damlar
ben bugün
binlerce güvercin saldım,
göğün kalbinin tam orta yerine.
yorulunca kanatları,
konacak her biri,
sana benzeyen o güzel şehrine...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!