Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Anarmısın Dediklerini

Dün gece kendimi açtım okudum.
Tanımadım sanki kendim kendimi.
Sabahlara kadar durdum oturdum.
Çözemedim asla şu dertlerimi.

Asla gülmedim

Ben bende değilim! sorma ahvalim.
Bırakıp da gitti beni o zalim.
Ben kendi kendime bakıp yanarım.
Bu hayat boyunca yüzüm gülmedi.

Ah garibim yaran bendeki gibi
Güvendiğin dağlar karla kaplandı
Dost bildiğin yerden hançer saplandı
Yüreğin kahırdan yanıyor gibi

Senide kahpelik almış ağına

Kara dağlar size karlar yağmaz mı?
Yağınca da size kardeş olmaz mı?
Yeşil özleyince al kızıl rengi.!
Bir çiçek üstünde buluşmazlar,mı?

Kötü iyiliğin kardeşi midir.?

AH KADER


Kader seni kimler yazmış alnıma.
Sonlar neden ilklerine benzemez.
Bütün kurtlar yerken aynı sofradan.

AH BU SENSİZLİK

Çağırsan bir nefes kadar sana yakınım.
Dönersen sırtını sonsuz kadar uzak.
Gülersen eğer dünyalar olur benim.
Küsersen olmaz bana mekan’ın uğrak.

ALDANMA GÖNÜL

Her sevdim diyeni! sevdi sanırsın
Aldanma ey deli gönül, aldanma
Yıllar varki hüsranlara uğrarsın
Gördüğün herkesi, sen gibi sanma

ALEVİ DEMEK YETER

Hasan Hüseyin ‘dir benim İmam'ı m.
Onlarla güçlenir Din'im İmanım.
Onlar bana çare onlar dermanım.
Aleviyim ne Türk ne Kürt nede arabım.

Unut demek kolay unutmak zordur.
Aşk'ın her anısı yürekte kor 'dur.
Sevgiyi sorarsan gözdeki nur'dur.
Umut ile bakar yalanı bilmez.

Temiz duygularla sevdimse seni.

AŞK KAÇMAK DEĞİLDİR


Kul köle olmaktır Aşk
Ferhat gibi dağları delmek
Mecnun gibi çölleri aşmak