Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

YALANCI

Nerede verdiğin o sözler! yalancı.
Hiç kalmadı kimse’lerin inancı.
Kaybettin sen olsan da hoca haccı.
Yalancının mum u söner yalancı.

Dünyanın varlığı doğru olsa da
Yaşayan insanı, her şeyi yalan
Bir baksan geriye her şey yok olmuş
Var mı ki topraktan başkası kalan

Toprağın üstünde yaşar insanı

Yalan dünya değil insanın yalan.
Nasıl yılanlarla yaşar bir insan.
Bir zamanlar canım diye sevilen.
Meğerki kucakta zehirli yılan.

Can diye bilmiştim bir parça benden.

YALNIZ BANA


Bakma o gözlerle bakma baktığın gibi bana.
Bana bak yalnız! o bakış ki taparcasına.
Benden başka bilemesin sana yandığıma.

Doğum günün kutlu olsun bebeğim
Sana nice nice yıllar dileğim
Yaşadıkça sevgin solmaz çiçeğim
Nice yıllar dilerim Simgeciğim

Hayat senle bir bahçede Gülşen’sin

SONRADAN GÖRMELER

Başımıza gelenler
görünmeyen nedenler
sayılır birer birer
hep sonradan görmeler

Dörtdörtlük insanım tam da değilim
Mükemmel bir insan olamaz dostlar
Tanrı’ya aittir o mükemmellik
Hatasız olamaz asla insanlar

Karşılıksız vermek Allah’a mahsus

Sen beni bilmezsin bilemedin ki.
Akan göz yaşımı silemedin ki.
Ben acı çekerken feryad ederken.
Yanımda olmayı istemedin ki.

Her sabah umutla baktım yoluna.

SÖZÜM SİLAHIM

Bende olmaz sizlerdeki yetkiler belki
Benim kalemim var o dur her şeyim
Sizler geçersiniz o da nedir ki!
Bu dünya durdukça ben hep yaşarım

Tekel işçilerine…

Nebula saçları
Ekmek bakışlarıyla
Güneşin rüzgârları
Kol kola yürüdüler