Hangi yelkenleri besler nefesin?
Bocalar sandalım gam ortasında
Yelinden yetime yetişmez sesin
Hummalı ummanın tam ortasında.
Martı çığlıkları yüzüme vurur
Beklemediğim sitem duyunca nasıl yandım
Gözlerimin tuzuyla dizildi her bir hece
Dost deyip sarfettiğim, gayretim hebâ sandım
Kendimi eleğimden, eliyorum bu gece.
Som savuran tipiyle yağınca kara kışlar
Küçük bir rüzgârdan aldık esini
Yaprak kıpırdandı, damla düştü sen oldun
Kuş kanadı, aşk ve hasret yedi, mevsimi
Toprak kıpırdandı, cemre düştü, sen oldun...
Sen oldun ey peri şahım sen oldun!
Bilmiyorum
Kaç kez
Problemimiz olmuş
Ve hep
Ben sana bölünmüşüm
Sana toplanmış
Dünle bu gün hiç tutmazmış
Gelip mazi avutmazmış
Nedametler uyutmazmış
Dur nelere razı şimdi.
Gör nelere razı şimdi.
Türkiye Gazetesi Din-i Menkıbeler yazarı
Abdüllâtif Uyan Beyefendiye ithafımdır.
LÂTİF YAZAR
Ettim ki Abdüllâtif menkıbe- ine nazar
Bir lâhza geniş olur
Ahh!
Tohumda mı kimbilir
Umduğum
Kavuşmaların kokusunu taşıyan çiçek
İhmalime gelse meşguliyetten
Sezilir sanırım o halimi ben
Döner dil dökerim mecburiyetten
Üzülür sanırım hayâlini ben…
Birazcık uzatsam kısa arayı
Her sabah
Güneşin önünde duruyorum
Olduğun yerlere ereyim diye…
Her akşamla ikindinin arası
Gölgeni bekliyorum
F.Rayetsu Çetin'e ithaf...
Gökyüzü gözlerin bugün çok nemli
Selviler uzanmış sütler sağıyor
Körpe gelin gider, ben yaman gamlı
İnsan su gibi
Bulunduğu yere ve karşılaştıklarına göre şekillenir
Bazen isyanla yıkmak ister engelleri
Sonra durulur
Kırılır zaman zaman,ayrı kalır mecrasından
Kurur hasretinden
Hasretin acısı vuslatın tadı kadar kısa olmaz
Bazen ömür boyudur
Ama hasr ...
Siirlerini büyük bir begeniyle okudugum müstesna bir yürek,,Duygu caglayani.. Hem serbest hem hece hem aruz yaziyor,,Aranilan,ihtiyac hissedilen bir saire benim icin..Siirlerinde yüregim cirpiniyor cogu kez,, Ablacigim yolun acik olsun,, sevgilerimi, saygilarimi birakiyorum sayfaniza