Sultan Yürük Şiirleri - Şair Sultan Yürük

Sen miydin, hayâlin miydi
Varken yanımda
Kim demiş hab- ı Ummanlara daldığımı?
Başımı cama dayayıp
Saklayıp senden yüzümü
Pertavsız dev bir aynada

Gelecek bir hayatın hülyasını kurarken
Görünen güzelliğe gönül dalıp gidiyor
Fikrimi ince, ince ona buna yorarken
Gözümü bir açtım ki emsâlin teyze diyor…

İkimiz de akrandık, bir iki yaş arayla

Perişanım gönül hâline ağlar
Kara haberlerin cana zülmüş yâr
Gözden akmasa da gönülden çağlar
Baldıran içinde bile gülmüş yâr.

Hem uçurum hem yokuştur
İçimde akıl
Yuvarlanır, yuvarlanır tırmanır...
Hislerimin rengi olmasa
Hani
Tutunuvermesem iplerine

Bir gün
Güneş de açar elbet
Kara gün kararır, kalır değil ya
Şimdi hava soğuk
Kırağılar yağıyor her sabah bakışlarıma
Salkım saçak buz tutuyor ıslanan kirpiklerim

Ağlayışın sindi zamana
Senin bebekliğin sindi
Hoş geleceğin sinmişti, önce
Annenin yüreğine
Hoş gelmişliğin, gülüşlerin
Şimdi kokun siniyor

Bu kaçıncı kopuştur, yağmur yağmura veda
Fırsat mı kollar bulut, nöbette mi pusuda
Söylenesi sözcükler, erirken tuzlu suda
Nefesimiz yetse de, bulutları dağıtsak...

Bu kaçıncı kopuştur, ıstırapla kol kola

Gidiyorsun ha?
Bir yumağa sarıp
Gelişinle çözdüğüm
En dolaşık çilemi...

Ve şimdi

Görsem dedim gördüm bitti
Gönül hiç kanıcı değil
Vuslat, vuslat dedikleri
Aşkı var sanıcı değil…

Hem bilir aşk özlemekte

Türküler yaktım ya hasretten yana
Belki duyar feryadımı dağ dedim
Bugün çok mutluyum gurbetten yana
Hatrımı sordu yâr, canım sağ dedim…

Küllendi sanırken harlandı közler