Sultan Yürük Şiirleri - Şair Sultan Yürük

Bir zehirli zakkum muydu ayrılık
Beyazı pembesi nerde?
Su yürüyor şimdi zakkumun saçağına!
Bana zehir, bana hasret
Baharın müjdesi nerde? ..

Güneş; güneşken, gölgeye hasret
Gölgeler hiç özlemez mi güneşi
Gün döner, gölge döner
Kedi kuyruğuyla oynuyor gibi
Ne güneş erer gölgeye
Ne de kedi kuyruğuna

Kırk tilki kuyruğu bu
Dolanıyor bazen kafamda birbirine
Dönüp dolaşıp, yine
Sende mola veriyor düşüncelerim…

Garip, diyorum kendime

Alkış sesi var canımda
Bir alkış sesi
Bu günlerde erik çiçek açıyor
Hava dönüyor, ben dönüyorum
Kuşların dönüşü yakın
Kuzuların da

Bana kalsa dağ taş demez koşardım
Ayrılalı mutlu yaşamadım yar!
Camdan olsa can pahası aşardım
Candan duvarları aşamadım yâr…

Hatrını büyüttüm aşkla süsledim

Bir meyvenin çiçeğini
Dökülse çekirdeğini
Tarla olmuş yüreğimi
Elbette umut sürecek...

Çiçek solsa tohum kalır

Aşkını adres bilip, yollara çıkmak güzel
Uğruna izler sürüp, kalbine akmak güzel
Ah çekerek çağlayıp, şarkımı yakmak güzel
Kıvranarak çektiğim sancıya değmez mi yâr?

Arzdaki derdim benim; mahşeredek uktedir

Ah değerin çok bilen var, yine gönlüm gönenç
Kim dese hem, aldanır; yaşlı sanır, gönlü genç.

Saygıdeğer Bâkİ` nin verdiği dersten geçip
Kim yarı yoldan döner katre suyundan içip.

Parmaklarımdan geçiyor
Yalnızlığım bak
Yerini gönüllüce sesine bırakarak
Sesim akıyor kalemimden sessizce
Duygularım akıyor
İçimdeki gülüşünden, geçiyor yıkanarak…

Gönül sen çocuksun tutturdun şeker
Düşlerden seçilmez daldığın kapı
Gayrı senin kahrın başka kim çeker
Bu yüzden açılmaz çaldığın kapı.

Bazen büyüyorsun, istiyorsun yâr