Sultan Yürük Şiirleri - Şair Sultan Yürük

Âlim unutur derler kalem unutmak bilmez
Göster mahâretini diğer yarım nerede?
İş bu hâle gelince dil dönmez gönül bilmez
Söylesene kalemim, diğer yarım nerede?

Sadece son hayâli hayâllerimi bilmez

Kayıp mı olacağım bu şehirde ben
Kimin kaybı olacağım?
Bir gönülden düşmedim ki…
…
Bilmem ki ben miyim kayıp
Yokluğuma sulanan bir göz mü var?

Bunca gayretin niye
Bu pür telaşın?
Sen canıma tebelleş!

Günlerden o gün
Batmışsın canıma bir batış

Geçirmiş eline bir kez
İçimin dizginini
Ahh!
Ben içimi çekerim
Hasret sana mahmuzlar...

Söyleyecek ne çok şeyim varmış sana
Baksana
Yılların arasına susuşlar sığdırdığım...

Kabuğunu çatlatan bir ağacım, işte gör! ..
Özüm bu, ben buyum! ..

Sensizliğin tadıdır hasret, özlemenin adıdır.
Ne güzeldir özlemek...

Düşünüyorum da, sensizlik mi sayılır şimdi bu özleyişler; her yaprağında
yer alırken sen, içimdeki takvimin?
Nefesin karışırken her çektiğim nefese

Bir gün fark edeceksin ki
Ne çok yığılmış, kendine sakladığın
Ve
Susmak makamındaki bu şarkıların
Göreceksin işte bir gün
İçinde bir hayli, çoğalmış olduğunu...

-Aaa! Bu şiir senin mi? Bu yazı da mı? ..
Şeyy! .. Evet. Evet de? ..
Emanet işte...
-Nasıl yani? Başka birinden mi aldın?
Başka birinden değil ama, yine de veren oldu...
-Sen yazdın sanmıştım.

Yani şu bizim yolun çatında
Bir otobüsten inişin
Yoldan geçen bir kedinin
Ve kuşların ürküşü
Ayak seslerine havlayışı bir köpeğin
Ve şu kapının tokmağını

Çağırdım, yeter gayrı, şarkıcı şen bülbüle
Nerdesin, gönülde gül, bozuldu bozulacak
Sahipsiz mektup gibi, düşerim yerden yere
Adresin kirpiğimden, yazıldı yazılacak...

Sen yoksun, mevsimler kış, elbette açmaz gülüm