Sultan Yürük Şiirleri - Şair Sultan Yürük

Beni aşka biçmişler, giydirmişler üstüne
Özdekiyle hedersem; yüklümün adı sevda
Terimden yâr tüterken, bu hasretin kastı ne
Her nereye gidersem, iklimin adı sevda.

Bir kuşun kanatları, biri bensem, biri yâr

Tek güzelliğim sensin
Bu acılar içinde
Tek güzelliğim seni sevmek! ..
Koparma sarmaşıklarımın
Çoğalan dallarını
Koparma, yapma!

Aşığın gözü yolda gam üstüne gam yükler
Canandan bir selâmı sanır cennet müjdesi
Bir yanı tesellide bir yanına hem ekler
Yâr benim içimdedir, yaddan saraylar bekler…

Aşk sabır ve umuttur gönül seyranlar bekler

Sarıp sarmalayan ey etten gocuk
Susuz mu bıraktım açmıyor gülün
İçine kapanmış kaprisli çocuk;
Neden şakımıyor ötmüyor dilin?

Yârsiz mi bıraktım ben seni, gül ey!

Kim demiş şu cihanda timsâlin yoktur senin
Göllerde suya sinen güneş sana benziyor
Olsa, olsa kullardan emsâlin yoktur senin
Çöllerde kuma sinen güneş sana benziyor…

Öylece sindin işte tutunup saçlarımdan

Ben adlı ülkemde bir, bölgemin içindesin
Güneş bizi tek görür; gölgemin içindesin.

İkimizin saçını yağmur birlikte yıkar
Nefesimin ortağı, kalbimden nasıl çıkar?

Gözlerim ki gök yüzüne misafir
Islanır yer yüzü bu gece yer, yer
Değeri senden ki damlalar safir
Mücevher kesilir bu gece her yer.

Çok daha güzide bir şeysin amma

Alıp götürmüşler beni
Kalabalık bir meydana bırakılmışım
Yadırgamışım, yadırganmışım
Yalnızlığı istemişim yapayalnızken
Birileri; hırpalamışlar beni
Ağlayamamışım.

Ay artık yok
Hasrete boğar gibi
Bir ömür biter gibi
Alıp başını gitti.
Boğup
Gönlümü matemlere...

Sende gönül var mıydı, içinde yer aldım mı
Değişen mevsimine takılıp gidiyorum
Anlamadım ya şimdi; bir saniye kaldım mı
Dimağından düş gibi sökülüp gidiyorum...

Her ihtiyaç anında etrafı tarasan da