Sultan Yürük Şiirleri - Şair Sultan Yürük

Bugünlerde ne hâldir, ne dönüyor başımda
Bahçemizde su bitmiş, gönül kuyu kazıyor
Paydosta elim dilim susmuşum göz yaşımda
Ben şiir yazmıyorum, şiir beni yazıyor...

O bilir denizimde dalga dalga döneni

Ah diyorum
Ah! ..

Neden götürmüşler seni
Dünyanın bir ucuna? ..

Gelirsen çeki düzen vermem gerek kendime
Senin yanında nasıl kurarım ben dengemi
Özendikçe dolanır dilim kendi kendine
Dört gözle bekliyorum hem gel hem gelme emi

Sen yanımda olunca mümkünse gel şaşırma

Bana ancak hoşnutluğun hoş olur
Arz- alemde gayrı mevcut boş olur
Bazı anlar bir acayip iş olur
Vicdan ağlar, ben ağlarım SAMED’im…

Geçip gidiyor hep şu gelen trenler

Yapma
Önümüz kış! ..
Canıma bir bahar düşer
Yeniden bebek teri kokabilir saçlarım
Yeşerebilir yeniden ayaz yemiş rüyalar…

Suda mı yürüyordun ki
Yıllar yılı rastlamadım izine
Denizler mi yaladı bastığın yeri?
Her neyse
Hadi uyan!
Kalmadı ömrüm!

Kim ne kazanmış mirim, dil-deki aslın silip
Gam çekerim has dilim, güldeki faslın bilip

Bülbüle gülden azap gönlüme yârdan cefa
Derdime dert ekletir dilde kayıp bin defa

Kaşlar yay olmuş da ok fırlar gibi
Kirpikler hedefi yaralar gibi
Bakışın canımı buralar gibi
Söyle civan, sen kimin yiğidisin?

Yaylalar mı aştın köyler mi geçtin

Yılların gerisinde gençliğimi saklayan
Öyle bir aynam vardı kırıldı mı ne oldu
Gülümseyen bir çift göz arasıra yoklayan
Böyle bir hülyâm vardı, darıldı mı ne oldu?

Koşuyordu içimde yarınları yâr sanıp

Ben adlı ülkemde bir bölgemin içindesin
Güneş bizi tek görür; gölgemin içindesin.

İkimizin saçını yağmur birlikte yıkar
Nefesimin ortağı, kalbimden nasıl çıkar?