Sultan Yürük Şiirleri - Şair Sultan Yürük

Değişmedi gitti vefakâr huyum
İçimden ben nehri, sana akıyor
Yönünü çevirmek isteyen suyum;
Gönlümün yolları, sana çıkıyor.

Bulamışken başa yapış yapışı

İnsan katli gibi büyük suç sayılmalı mana katli de! Çünkü bir “anlamı” öldürmek de; bir adamı öldürmek gibi, istikbale zarar vermek demektir!

Şimdi bunun bir acayip örneğini yaşıyoruz ki; köklerimizdeki çürümenin vesikası, hatta vesikalık fotoğrafıdır:

-Ergenekon ne demek? Diye sorarsanız şimdiki öğrencilere, konuşma şöyle devam ediyor:

Ancak bir de ben;
Böyle
Hasret olabilirdim, sana
Ve de böyle;
Boynundan, boyunca prangalı...

Yâren ettik aşk rengine boyandık
Bir hatrımız bile sorulmaz oldu.
Her sabaha rüyasıyla uyandık
Sevgi sellerine, yorulmaz oldu.

Gönlünü besledik; büyüsün diye

Çağırmayın ben burada durayım
Yârden haber duyan var mı sorayım
Bir düş gördüm nasıl hayra yorayım
Şuralardan bir kuş uçtu diyorlar
Sultan'a söylemek suçtu diyorlar

Acı otlar pişti bugün
Süzülüp saf düştü bugün
Ahvalim dert deşti bugün
Arındır çiylikten YARAB!

Al perdeyi gözümüzden

Duraklarda
Otobüs bekler gibi
Beklerim seni...
İşime geç kalmanın telaşında ellerim...
Zaman geçiyor haydi
Sonra

Görsem ki bir kıvılcım çıtlasın yüreğinden
Çırpı diye kirpiğim, yığmaz mıyım üstüne
Aşk bekle yangınımın, eceli süreğinden
Şutlayıp hasretini, çağmaz mıyım mest-ine? ..

Bir tebessüm eyle yâr, seviliyorsam söyle

Neler olur kimbilir görmediğim yerlerde
Olduğum yerde olup biteni bilen var mı
Yetmez gibi dört duvar uzak mesafelerde
Olanlarım var amma, hasreti bilen var mı?

Yakın olan ağacı sarar sarmaşık elbet

Dolaşmalıyım seni Fatih' in gözleriyle
Her köşenden damla, damla
Kalbime haz yükleyerek
Cihanın eşsiz diyarı, gururum!
Dünyanın kara sevdası
Eyy aziz İstanbul'um!