Bir demet çiçekle çaldım kapıyı
Açtı, gözleri aydınlandı
Dalga dalga yayıldı tebessüm çehresine
Karşımda sanki, ayın ondördü vardı.
Acıdım küflü ekmeğe içimi çektim.
Boncuk boncuk döküldü yaşlar yanağımdan
Hıçkırıklarımı duyunca
Derin bir ah çıktı bağrından.
Diyarbakırlı Zeyno
Ayağında yırtık pantalonu
Hayal ederken buğday ambarını
Kendini Karesi de buldu.
Barbiyi koydum büfeye
Biblo arkadaşı ile küfeye
Büzdü büzdü de kızıl dudaklarını
Başladı bana küfretmeye
Avına atılan bir kartal gibi
Yiğitçe açılmış kollar
Sarsıyor her diz vuruşta yerleri
Meydan okuyor sanki dünyaya
Egenin efeleri
Bekliyoru, bekliyorum, bekledim
Başı olmayan zamandan
Sonu olmayan ebediyyete
Evet bir faniyim ben
Yok olacak bedenim
Fakat ruhum yaşayacak
El açtı dilenci, boyun bükerek
Ne kadar çaresiz bakışları, ne kadar ürkek
Bir ekmek parası için
Yüz sürdü ayaklara inleyerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!