Çiçek toplamaya
Kırlara çıktı çocuk
Al gelincikler sardı
Al yanaklarına dökülen
Sarı saçları
Papatyalar kadar
Her ilkbaharda kırlarda
Bazen arı çiçeklerinde,bazen papatyalarda
Fakat hep bahar rüzgarlarında
İçimi dolduran taşan
Beni yakan
Deli özgürlükler
Sivri külah içinde azıcık
Uzattı elleri titreyerek
Kolay değildi elbet
Alınteriyle yoğrulmuş
Dondurmayı yemek.
Marko paşanın oğlu deli balta
Kesti yaktı dağları ne fayda
Haykırdı uzak ufuklara
Doymadı doruklara
Bir gün cennette seninle
Güller sarmış evimizde
Çocuklarımızla baş başa
Kalabilecekmiyiz söyle.
Attım omuzuma ceketimi
Yürüyorum yollarda serseri
Biraz özgürlük biraz delilik
Ruhum sevginle dolu, ceplerim delik
İster kuyu çengeli de istersen deniz
Attımı kolunu omuzlarına
Dost oldu sanıp da aldanma sakın
Bil ki av olmuşun Çengeloğluna
Bende bir resmin var hülyalı gözlerle bakan
Bende bir resmin var melekleri andıran
Karşıma alıp her baktığımda
Kalbimi elem ve hicranla dolduran
Bir kedinin serenadın dinledim
Cep telefonsuzdu zavallı
Sarman ona cevap verirken
İnan daha sadıktı aşkı.
Keskin bakışlarıyla ufukları süzdü BEY
Zümrüt ova üstünde uçan kuşu gördü BEY
Yağız atlar eşinip, sabırsızken yiğitler
Karar verdi, otağını karşı dağa kurdu BEY
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!