Yıkılan yakılan kentlerde
çocuk gülüşleri.
Ayaklar altında cam kırığı gibi.
Saklambaç oyunu sanki, "can pazarı"
Yaşanmamış hayatlar
Zula kentlerde…
Ben çocukluğumu, gün gün çaldırdım.
Yarım yaşadım hayatı hep yarım.
Açlığa alıştım, kendim kandırdım.
Yarım yaşadım hayatı hep yarım.
Kapım çalınmadı, dost yüzü bilmem.
Hayat bu emanet, beden üstünde,
Güzelliği yakut, bir insan ölür.
Zamanı gizlidir, vakitler kayıp,
Gülerken anlaşılmaz, bir insan ölür.
Kimisi sahibi, mal ile mülkün.
Üç kişilik kanepe, denk gelir kalçasına.
Boyundan kısmışlar da, her yöne Enli Gelin.
Kolları çam yarması, varil gibi kendisi.
Boyundan kısmışlar da, her yöne Enli Gelin.
Kaşı kirpiği çakma, yanakları benli gelin
Bir yudum suyunu paylaşan zalim
Örümcek ağında ipeğe benzer.
Yüzünü insana dönmeyen âlim.
Özünü yitirmiş kepeğe benzer.
Tohuma bakıp bir şey göremeyen.
Bülbül senin figanın boşu boşuna
Dilinden anlayan güller mi kaldı?
Yandınsa tam yandın söndünse söndün.
Daha içmediğin göller mi kaldı?
Çıkıp yücelere feryat edersin.
Fırtınalar kopar yüreğimde,
İlmek ilmek sökülürüm.
Elimde kalır tutunduğum dallar,
Yaprak yaprak dökülürüm.
Bugün dokunmayın yüreğime.
Kıpırtısız bakma öyle deli gibi
Korkutma iktidarı “duran adam”
Oynasın kıçın başın maymun gibi
Ürkütme iktidarı “duran adam”
Otur ye çekirdek, ayakta durma
Namlu ucu beni gözler.
Bulutlar toprağı.
Gözlerimde takılı,
İlkbaharın son yaprağı.
Sarı sıcakta üşür zaman.
Ay yarım
Ben yarım
Sen yoksun bu gecelerde
Yıldızlar hep yarım yarım
Sen yoksan ben ne yaparım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!