Hadi dökün dökün, savurun umutlarımızı.
Preslenmiş hayatların, çöplüğüdür bu yürek.
Saka-tatlı kafaların yönettiği ülkemde.
Umutsuz çocukların derin çöplüğü bu yürek.
Cenneti kayıp çocukların çiftliği bu yürek.
Toz duman olalım Dünya kahrından
Dimdik kalkalım her kötü rüyanın ardından
Gülücükler toplamı olmadı hiç hayat
Tozpembe yaşamak bir anlık çoğu zaman
Sararır ömrünün, yeşil yaprakları,
Savurur rüzgârlar, harmana düşersin.
Yüreğin hisseder, kara toprakları,
Bir kara yazılı, fermana düşersin.
*
Yıkılır kalırsın, feryadın duyulmaz.
Mihmandarın aymaz ise,
Menzile murat eyleme.
İmansızla çıkıp yola,
Düz yolu sırat eyleme.
*
Farklı bir sabaha uyanmadım daha bir gün
Güneş farklı doğmadı mesela
Hep aynı yerden çıkıp geldi çekip gitti
Hep aynı yerden
KALEM AĞLADI
Ellerim titredi sana yazarken.
Kalemim ağladı, ben de ağladım.
Yüreğimde yanan derdim azarken.
Kalemim ağladı, ben de ağladım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!