Saçları upuzundu, yerlere kadar
Gözlerinde denizden aldığı tuzlu bakışlar
Gözlerimle birleşince, gözlerim yanardı
Bir akşam öpmek için eğildim
Dudakları midye kabuğundandı
Dudaklarım kesildi
Üzülme, ağlama
bitmeyecek şeyler vardır zamanla
solmayan çiçekler
ölmeyen böcekler varmış
biliyor muydun?
Ve hep söylenirmiş kimi masallar
'Yaşamlarımız nasıl da sade giysisinin altında karışık, karmakarışık olabiliyor bazen. Günlük menümüzde karşımıza çıkan iyi kötü her şeyi, anlık karşılayıp savuruyoruz beynimizde bir yerlere. Oturup düşünmediğin, yalnız kalmadığın, koşuşturmaların bitmediği sürece her şey olabildiğince yerinde. Bazen bir rüyayla uyanıyoruz. Günlük yaşantımızın aslında karışık bir rüya olduğunu anlayabilmemiz için bazen gerçek rüyalar uyandırıyor bizi. '
Bazen bir rüyayla uyanıyoruz
Günlük yaşantımızın
Aslında karışık bir rüya olduğunu anlayabilmemiz için
Bazen gerçek rüyalar uyandırıyor bizi……
Tüm günahlarımı, kendi sınırlarımda yaşadım, sendekiler gibi
Güçlü yahut iyi olduğum için değildi zararsızlığım
Kendimi affetmek,
Başkasına kendimi affettirmekten daha kolay geldi.
Her zaman sevmeyi bildim,
'Bazen istiyorum bir küle dönüşmeyi
Ve önceleri kan-can veren, sonraları duygularını miskinleştiren o sıcaktan koparıp seni, yanmanı seyretmeyi....'
Soğuktu
İlk defa keşfetmiş gibi ateşi
Korkarak, olabildiğince ürkek yaklaşan bedeni
Yaşamın avuç içinden kayıp gitmesi cıva gibi
Ve alnına yazılı yalan kaderlerin
Ki yaşanan kötü şeyler hep kaderden beklenir
Hepsinin yaşanması istenir
Topluma ve başkalarına yüklediğimiz suçlarımız
Sanırım kendi zayıflarımızdı, kendi inançsızlığımız
Ölümü sanki senin için yaratmış Tanrı
Onu en onurlu yaşayan sensin
Toprağa direk değsin diye bedenin
Kefen bile giymedin
Düştüğün yerde öldün
Gölgem düştü ayaklarımın dibine
Ay ışıyor
Bir dal kılıç gibi kesiyor
Belim üstü bende, altı yerde
Kesik çizgilerle yürüyen bu gölge
Nasıl da sana benziyor
Sanki sevmeler değil
Ondan evvel varolmuş nefret için
Ve gülüyor diye değil gözlerin
Ondan evvel ağlarken bildiğim için
İlk yaratılanın güzelliğinde sarıyorum seni
Ve bir daha ağlama diye
Mükemmel değildik
Kimseler de değil hani
Yine de, kimsede görmediğimiz şeyleri
En taşkın şekliyle bir birimize verdik
Hiç misafiri olmadı sevgimizin
Bizi, bir biz bildik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!