Açarsın hevesle gözünü güne
Yokla yüzleşirsin istemesen de
İnadına yoklarsın sol yanını
En kahırlısından için cız eder
Düşersin istemeden can derdine
Çökmek kalkmak içindir
Kalkabilirsen yeniden eğer
Hayatlar çöker
Meşakkatlerin ağırlığında
Sevdalar çöker
Aşığın feryadında
DÜŞLERİM DE YANAR
Geceleri sensiz yorgunluklarımın başını koyduğu
En narin en merhametli ve doyumsuz yastığısın
Neylerim bilemezsin sensiz uykularımda
Düşlerim bile perişan olur yanar yanarım
Düşmemiş isen bir an bile yâdıma ey yar
Kara bineğinin üzerinde
Bir hurisin ey âdem kızı
Nur ten üzeri bezenmişsin
Ecnebi lacilerden urbayla
Neş’eli meltemlerle firari
Yüreğin uçurtma olmuş
Hep böyle kal işte gülüvererek
Gözlerimin hapsinde cilveyle
Doymayayım seyrine sine kadar
Bıkmadan usanmadan yılmadan
Ara sıra uzatsan ellerini
Bilemedim yazgıymış girdim
Gaip âlemine günün tepesinden
Ne güzeldi yine gelişin Aişam
Habersizce
Sarıp sarmalamıştık birbirimizi
Kördüğüm
Anaya babaya gider
Dayıya halaya amcaya
Arkadaşa gidermiş mektup
Elin kızına gitmezmiş
Gider ölümüne sevdiğinse
GÜLÜN SAHİBİ
Ete kemiğe bürünmüşüm
Cana gelmişim güle erek
Çile çekmişim narın içinde
Yanmışım yakılmışım
Bir gülüveren yaktı dilemedim
Ak mı kara mı yazım bilemedim
Pervane olmayı ben istemedim
Can suyundan içmekti muradım
Zifir içinde naran zikir ettim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!