Güya nur ayan olmuşsun
Asmalar arasında gizken
Vazgeçmemişsin belli ki
Sinsi gölgelerden yine
Asmışsın aşkını şartlara
En kalınına inadına sımsıkı
FAİLİ MEÇHUL
Sevda hasreti dediğin nedir ki;
Kör, zehirli, sapsız bir kama.
Biz ölüme eyvallah etmedik,
“ Peki! “ dedik, “ Peki… Peki! ”
Ne güzeldir gençlik
Dünyaları yüklenirsin de
Az gelir âlemi istersin
Yaşlandıkça yorulursun
Yoruldukça yaşlanırsın
Gün olur sırtında urbalar
EN GÜZEL KENDİSİYLE KONUŞUR İNSAN
İnsan en güzel
Kendisiyle konuşur
Sessizce derinden
Tüm bedeninde yankılanır
Pişman tövbeler içinde
UNUTAMAM SANMIŞTIN
Ben senden giderken hani
Unutamam sanmıştın sevgili
Unutacaktım tümden sevgili
Ve senden kalan her şeyi
Aylar olmuş, yıllar geçmiş sanki
Biz ayrılalı birbirimizden
Haberimizde olmamış güya
Aslında çekip giden de benim
Türlü oynaşmalardan yorulup
YÂDIMDA ADIN NEVBAHAR OLSUN
Nar benim nur da benim
Yanarım yanarım yanarım
Dökerim sırrımı dizelere
Yazarım ki yazım gelsin sana
Özünden yandıysan yakana eğer
Yakan çıkmaz yâdından an olsa
Daha da yanmak istersin yakanla
Canı terk edip dalsan gaibe
Düşlerinin sahibi yakandır yine
Gün başı dönsen de fani âleme
VE ANLADIM Kİ
Ve anladım ki bir gün
Sevmezmişim ben karaca çayı
Sevdiren o akça pak şekermiş
Sahtekâr tatlı
Yalanmış yıllarca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!