KORKUSUZ II
Korkularım olmadı karanlıktan yana,
Yüreğimde nur sevdam volkan,
Nereye gittimse içimde nar gibi,
Yanarken korkmadım ölümden yana.
KIZIL KARA
Kızıl toprağın oğluydu Mehmet,
Kara elmasın sevdiği Karaoğlan.
Her gün daha gün doğmadan,
Dokunmadan hasreti yüzüne,
KÖPEK
Mağrurdu solsa da kızgın güneş,
Sensizdi şuh kahkahalarda sokaklar.
Hazandı, çalışsa da gök kuşağı ressamlar,
Yüzüm yerde dolaşıyorum, yaslı yollar.
KENDİME YANDIM
Yanarım yansızım
Yanmalıyım ki…
Paralansın yüreğim
Sussun dilsiz feryatlarım
KISKANMA
Aşığının saçına rüzgâr değmesin ister Maşuk
Köz kapakları başkasına kalkmasın ister divane
İstemek güzeldir, en başından işin en kolayıdır
Ya ıslah edersin, sana yüreğinden bağlanır aşığın
KIRMIZILI DİLBER
Ansızın geleceğim ansızın
Düş gibi rüya gibi ansızın
Yayılacağım uykunla ruhuna
Yüreğinden öpeceğim seni
Aç kucağını ey Sevilen
Ey ilk göz ağrım karlı dağım
Bitecek hasretlik zamanları
Kaderin zor hükmü inince
Ben senden gitmiştim ya
Nar deryasına sürgüne
Doyamamışım zahirine bakmalara
Bir bir döndürmüşüm cirlenirken sana
Yüreğim hadi demiş arsızca
Dayanamamışım gelmişim sokağına
Sırrım ayan olsun istemişim artık
Sokulmuşum sinsice pencerene
BU’YA
Seni gördüm ya bu yazın
İşte bu dedim gözlerimden
Seni çekemeyen budalalar
Bu sana asla bakmaz dediler
Önemli değil ki dedim buna da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!