Sinan Aydoğan Şiirleri - Şair Sinan Aydoğan

Bu yağmurlar böyle deli gibi
Senin yüzünden yağıyor Asuman!
Bu karanlık, bu keşmekeş
Evimi talan eden bu acımasız fırtına
Sen gülmüyorsun diye,
Tokat gibi çarpıyor suratıma…

Geçmiş değil, şimdi değil
Belki yarın! bugün hiç değil..
Zamansız bir zamanın pençesindeyim
Tut ki nihavent bir şarkıdayım
Ne sendeyim ne gamzedeyim..
Gözyaşı çiçeğinin her damlası gibi

Hoşça kal gülen yüzüm
Sümbülüm, çiğdem çiçeğim
İlk sözüm, son sözüm
Hoşça kal nazlı yârim
Hoşça kal gönülsüzüm.!
Bu sabah da sana hasretim

Tam yüz yıl oldu!
Tam yüz yıldır bekliyordum
Hoş geldin sevdiceğim, hoş geldin
Koynumda biriktirdiğim güller, laleler
Hala solmamışlar, yeniden yeşerdiler,
Karnımda uçuşan bütün kelebekler

İlahi..!
Nedir bu çözülmez kördüğüm
İçimde öyle bir sen yaşıyorsun..
Sen benim içime nasıl sığıyorsun..
Görünmez bir iplikle bağlıyım sana
Her nere gitsem dolanıyor ayaklarıma

Seyrine doyulmayan bir şehrin
Aydınlık gözleri gibi
İstanbul’du kadının adı!..
Boğazın serin suları,
Kaybolurdu papatya dizili saçlarında
Nefesi umuttu, nefesi cesaret..

Gözlerimi yatırıp ufuklara
Yollarına bakıp durmak istemiyorum
Bir gün çıkar gelirsin hayaliyle
Son giydiğin terliği elleyemiyorum
İçimde çığlık atan bu nankör umudu istemiyorum
İstemiyorum!..

Aşkı yazsın diye aldım bu kalemi elime
Sevdayı, özlemi, hasreti yazsın…
Varsın diye dünyanın döndüğünü herkes anlasın
Ama yazmayacaksa boynu bükük çocukları
Gözlerinde yaşı kurumayan yetim analarını
İsyanı yazmayacaksa, zalimin zulmüne feryadı

Suç onun değildi, benim de!
Aslında ortada suç da yoktu
Sadece aşık oldum, hepsi bu
Beni sevdiğini söylemedi evet,
Ama gülümsedi..
Paranın üstünü verirken gülümsedi!

Keşke demeden,
Bu hayatı yaşayamıyorum!
Gözlerim kanıyor,
Sanmayın ağlıyorum!

Keşke giderken susmasaydım