Su kanalı açtın saman altından
Hala ben hiçbir şey yapmadım dersin
Bu bayat kokular sanma lastikten
Yediğin nâneyi unuttun Ersin!
Her yumuşa "tabi, hay hay"diyerek
Şöyle seyreyle âlemi
Âlem hoş etti Âdemi
Hırs ile kara kalemi
Cızıttırma EFİLOĞLU.
Umutların öyle bitmez
Diyorum ki düşündükçe kendini
"Keşke olmasaydı".der uyutursun.
Aşkına döktüğüm gözyaşlarımla
Sen benden soğuyunca unutursun
Bütün hatıralar kaldılar dünde
Âleme eylerken derman
Elinde değilmi ferman
Beni unutan o canan
Zulûmâttan usanmaz mı.
Kanlıdır çeşmi giryânım
Canım birkaç parça Üsküdâr çekti
Atladım tekneye indim sâhile
Bir ağrı solumda biri kulakta
Dayan dedin ama, nerde,,nâfile.
Solundaki ağrı eyledi kaçık
Savaştayım elli yıldır
Ömrüm geçti paldır küldür
Anlamadım, bu ne haldır
Bir türlü uslanamadım
Tavuklara kış demedim
Zır deliyle doldu bütün memleket
Fikri hebâ ettim us'lanmadım ben
Ne bir huzur kaldı ne belbereket
Yürekten el açıp ıslanmadım ben.
Mârûf'u bilmeyen ârif olamaz
Pusula şaşmışsa târif olamaz
Nasîbi olmayan zarîf olamaz
Kendini bilmeyen uslanmaz gönül.
İnsânlık adamla ilişiklidir
Akıllı insana fikir beleştir
Hüsn-ü niyetini kalbe yerleştir
Edep hayâ görgü ile kardeştir
Evrensel ahlâkın adıdır uslûp..
Fevrî davranıştan olursan pişmân,
Utandım sözde bir insan olmaktan,
Cevapsız sorularla kala kalmaktan.
Edebim yırtılmış ahlaksızlık âyan
Utandım, utanmaktan utanmamaktan.
Dört yanımız kan revân çiğnendi and'ım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!