Yorgun insanıyım yalan dünya'nın,
Uyusam hülyâlar beni san'dırır.
En tatlı yerinde dalıp rüyânın
Uyansam, insanlar beni kandırır.
Fikir savaşında bilmecemiyim
Sarmışsa bedeni vuslât duygusu
Önümde duramaz arz'ın ordusu
Çetin olur gözlerimin sorgusu
İzinsiz bakışım vurgun mu olur?
Bizim kaderimiz yüce kararken
Gökyüzünün kartalıydım kuşuydum
Kurşun değdi kanadımdan vuruldum
Bağ bahçenin sümbülüydüm gülüydüm
Bir el değdi dallarımdan kırıldım
Diyorlar ki daha gençlik çağın var
Rehberi karganın ardına gelmem,
İlimsiz câhilin yatrına gelmem.
Yükünü tutanın hatrına gelmem,
Garip gurabâdan soruldum şimdi.
Bâzen acem idim bâzen araptım,
Yalvarırım bana dünü sormayın
Düne dâir anlatacak durum yok.
Neden niçin diye beni yormayın
Çay koy hâfız ! çay içelim yorum yok
Ben bu yolu istemeden seçmişim
Yüce dağlar kar'ın aldı yürüdü
Etekleri toz dumana bürüdü
Ardı sıra bu sevdâyı sürüdü
Mecnûn etti çöle vurdu yol beni.
Keşke çoban olsam nideyim dedim
Bilirim sayılmaz dertlerin bin'len
Ben seni dinlerim inan yeminlen
Sen yorulma hele şöyle bir dinlen
Yüklerine omuz olmaya geldim.
Ahvâlini sormaya hiç gerek yok
Bir gece ansızın yerler,
Şâha kalktı gördü gökler.
Gül gibi mâsum bebekler,
Âh etti yerden göklere.
Kuru yanında yaş yandı,
Sevginin tarifi nasıldır dostum
Muhabbetten nedir bilirsin kastım
Fikimce düşündüm âkilen sustum
Söz sözden üstündür söz usta gelir.
Kucakla dünyayı Tunusta gelir
Karanlığın efkârı var seniktir.
Bildiklerim hislerime dönüktür.
Duyduklarım gördüğüme yeniktir,
Gördüğümü kördüğüme çevirme.
Mecnûnum ne şekilmişim Leylâ'da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!