Yalnızda ağlarım yapayalnızca
Kuytularda köşelerde diplerde
Kıvrılırım sokaklara arsızca
Yalnızca ağlarım yapayalnızca
Yastık diye sarılırım taşlara
Kabul etmez beni köyler bucaklar
Yüreğimde yangın bastı sıcaklar
Azrail an be an beni kucaklar
Bende inadına yalnızca seni.
Şu garip dünyada yapayalnızım
Nefesimi kesen yorgunluklarım
Geriye bakınca kırgınlığım var
Hiç bir şey yolunda gitmedi sâhi
Sadece şansıma dargınlığım var,
Mutsuzum desem şükür incinir
İlk göz ağrım canım kızım,
Yalnız sana geçer nazım.
Ben iç dünyâmda yalnızım,
Dış dünyamda yalnız koma.
İnsanın kızı olmalı
Sevmeyi öğrenmekte bu fukarâ
Dediler dergâha heyecânla gel.
Söylenilen tek şey şu idi bana
Dedi "seveceksen önce yan da gel".
Saymazlar bu demde çiğleri âdem
Hasret eşiğine başını koyup
Vusûlatı ayrılıklardan soyup
Sevgiyi bütün gönüllere yayıp
İnsân sevgisiyle yanıp tütmüşüz
Biz aynı duânın avuçlarında
Iyi kötü çirkini
Halkeden yaratan var
Cambazlığın sirkini
Hayvanla oynatan var
Yanlışın ne suçu var
Her canlı muhtaçtır hayr-a ihsâna
Ne hâcet hâlden bilende lîsana
Anaya babaya cümle insana
Diyebilir misin yanlış yapmadım?
Amel-i fâliyetinden tasalanıp
Beni bu âlemde söyle kim tanır
Cürmüyle insanın boş halindeyim
Bazen söylenecek sözler utanır
Sanki bir âşığın hoş dilindeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!