Sevinç İnal Şiirleri - Şair Sevinç İnal

Kim kaçıncı mevsimde yanıyor kanatlarım
Kim kaçıncı hüsrandır bilmem yaşadıklarım
Bilirim uslanmazım sönmüyor yaktıklarım
Derdimi şikâyete set çekti hayâ yanım…

Asırlardır sevginin eskimez yolcusuyum

Benim! Dünyadaki nefesin benim!
Gönül otağındaki o gören gözün benim
Irmaklar ötesinde çağlayan yürek benim
Ses ver piri cihanım soğumasın bu kalbim
________Savrulmasın küllerim…

Ne vakit ki bir şiir ayılsa sarhoşluktan
Sanki Neyzen uyanır usulca neyi ile
Ne vakit ki üşüsem o hüzünlü soluktan
Diker o gözlerini haydi der; söylet dile…

Biraz yüzü dağınık, halinde berduşluk var

Şimdi yazacaklarım sana sitemim değil
Geçen kocaman ömre biraz serzenişimdir
Sen koparsan kökümü inan umurum değil
Döktüğüm gözyaşlarım sessiz seslenişimdir…

Ben ki umuda teslim o kapında yatarak

Islak ayak izlerinden tanırım seni İstanbul
Tam aşka ramak kalmışken susmandan tanırım
Öyle ayırırsın ki yakanı, bağrım yanar
Ağlarken fütursuzluğundan tanırım..

Nasıl bir şehri alemsin bilmem,

Seni sevmenin suçu mademki müebbetti
Ne diye söylemedin sakladın da yıllara
Madem ölüm de senin gönlündeki gurbetti
Şerh düşseydin sukuta gömülseydi sırlara…

Şimdi dokunuyorken akrep yelkovanıma

Hayat…
bir sanrılar zinciri say, arda arda uzanan
yarım kalanlara rağmen
bütün sanılan
sonra kopsun bir yerinden
sen ol dağılan…

Bir damla ardı sıra deryalar bırakırmış
O deryalar içinde tükenen ben olaydım
Göçüp giden yolcudan kalan hep aynı sırmış
Berzahın kapısını açtım desen istemem…

Bir ziya düştü senden karanlıkta irkildim

Zamanın akrebidir düşlerimi sokan
Sinsi tik takları ile topuklu terlik giymiş fettan
Duymasam görmesem dediğim yerde
Her saat başı gugukluyan
İsyanımın vuramadığı
Şaşırmış hedefe isabet edemiyen ok

Hani hesap kapandı bitti dediklerimiz
Dönüp dolaşıp tekrar sevdiklerimiz yok mu?
Hani üzerlerine yemin ettiklerimiz
Dünyanın çilesini çektiklerimiz yok mu?