Sevinç İnal Şiirleri - Şair Sevinç İnal

Şakağıma kurşun saplı adını koyamadım
Yüreğe gölge düştü yolunu bulamadım
Çıkmazmış sokakların kimseye soramadım
Yâri unuttum diyen gönüle selam olsun…

Ben Gönül makamına başvurmuştum ey şahım

Şarj ediyorum hayatı
Biten enerjiye inat
Aşk!

Gözleri açılıyor âmânın
Bütün âleme inat

Bir gün batımında yüreğim
Akşamsefalarına sarılan yorgun bedenim
Çok uzaklarda bir saz semaisi
Ya da bir ney sesi
Dilimde bir sevda şarkısı
“dinmiyor hiç bu akşam ne gözyaşım ne acım”

Hani tahir ile Zühre dediler
Hani Leyla ile mecnundan söylediler
Farhat ile şirini yazdılar ama
Sen ile beni yok mu saydılar…

Çöllerde kalıp yanmadık belki

Ne sen bu bağda bağban ne ben asmada üzüm
Ne sen ömrüme bahar nede ben sen de güzüm
Bak bütün hesaplara kapadım elim yüzüm
Şu hiçlik denizinde hiç olmayadır hüznüm…
__________Sevmiştim işte seni gönlümdeki rahnemdin
__________O gül cemalin ile gözlerimde hep nemdin…

Kim bilir hangi hüsran yer bulurken kalbimde
Sonsuzluktan dem vurur aşk denilen biçare
İzleri oyuk oyuk bilmem devası kimde
Derde ne sen çaresin ne de hekimler çare

Sen kendini alıp da bir başına giderken

Hava ürperiyor sanki seni beklerken titrediğim gibi
Heyecan basıyor yüreği gece bile telaşta
Ya gelmezsen diye korkuyorum
Bastırmak için kalbimi içimden şarkı söylüyorum
Aslında delice bağırsam çığlıklarım ıslak kaldırımlarda kurur
Geceye gardiyan sensizlik beklemek zor bitanem

Kaç kulaçtır bu deniz kim bilir kaç fitteyim
Her defasında içim dibe vurur neyleyim
Ben hangi pusulanın kaçıncı kertesiyim
Çekin sularınızı ben çölde de böyleyim…

Nasıl doğduysa güneş yine öyle batacak

Islak bir buse konuyor ölü kalbime
Kan çığlığı sanki sokaklar
Saatleri kapatıyorum zamana
Zamansız yaşamak gibi bir hülya…

Cehennem değse tenime ıslanır

Bir gül açar sabaha
Yaprakları mücellâ
O nasıl kırmızıdır
Al basıyor toprağa

……….B/oyalı mısın?