Sevinç İnal Şiirleri - Şair Sevinç İnal

Bu gece bir sokak seçtim kendime yürüyorum
Aylardan kasım yok aralık yoksa ocak mı?
Neyse...
Az ilerde bir ihtiyar hayat kambur olmuş bedenine
Eğilmiş ama zaten yere yakın
İsteksiz doğruluyor biraz çalı çırpı var ellerinde

Bazen tükenirsin, bitti sanırsın her şey
Yokuşta kalırsın hep, yıkılır sanırsın dünyan
Yetmez gücün bir şeye darmadağın olursun
Say ki hiç yaşamamışsın…

Toplanmaz o dağılan yapılmaz o yıkılan

Nankörlük denizin de “kum tanesi” de olmam!
Ben bana verilenin kıymetini bilirim
Hıyanet mevsiminin rüzgârlarıyla solmam
Hak nasılsa yol bulur mükâfatın bilirim…

Yıllarca emek verip büyütsek sevgileri

Bu yollara bir daha döner mi gönlüm bilmem
Yağmalanmış ömrümden senin izini silmem
Bi-gane yüreğine gayrı sevgimden vermem
Dolaş çıplak ayakla çeymansız kalsan gelmem…

Artık küstüm sevdiğim deyyan olsan ne çare

Fikrimin şühedalarıydı gerçekler
Ne kadar büyüktü oysa savaşım
Şimdi…yalan ordusuyla kalışım..

Aslına mugayir “insanlar”
“insan” demeye utandıklarım…

Eskimiş bir zamanın resmi geçse önünden
Düşmüş, hırpani hali üzse seni meselâ
Hani üşüse sevdan adı ben olsam dünden
Korkar mısın sevgiden kaçar mısın meselâ?

Bir yanın buzul olsa ben sende bahar olsam

Ey benim bahr-i melal pek biçare yüreğim
Söylemekten usandım sen hiç öğrenmez misin?
Hayal etme visali alış artık yüreğim
Firkatin ateşinde yanmayı bilmez misin?

Halin nasıl da beyhuşt yaprağın yine solmuş

Bir sen düştü içime dal dal yaprak yaprak
Her günüme ayrı izler bırakarak
Zaman sayacımdan kopan akrebe inat
Tik tak tik tak….

Bir sen düştü içime susuz çağlayan

Deli düşünceler içinde didiklediğim hayat
Düz yaşayamadığım yolcusuyum ömrün
Bir bıçak sırtı yürüdüğüm, keskin acıtan
Soğuk silah bu sırtıma dayanan
Donduran yalan, üşüten riya, böyle mi yaşamak?
Neye dayanmak bu, bu sarılış neye?

Bodur hayat vakitleri geverken
Günler aylar vızır vızır geçerken
Bitmedi işlerim yarımdır derken
Hesabın kapandığı yerlere geldim

Doğmak değildi ki niyetim benim