Sevdanın Tabelası Şiiri - Hatice Güzen

Gökyüzü cebindeki bulutları boşalttı,
Hıçkırıklarını belki de unuttu.
Şimşekler kılıçlarını çekip masaya koydu,
Rüzgâr bir sigara yaktı ama içmedi.
Kaos sokağın başında bekledi,
Toprak alnındaki terini sildi,
Yağmur vazgeçti,
Bir damla bile düşmedi yere.
Bak, doğa bile bizi bekliyor!
Ama bir tek sen fark etmedin bu büyük sessizliğin büyüsünü.
Ben durdum, bekleyişimi büyüttüm,
Koca bir meydanda,
Kaldım ardında,
Gözlerimde sevdanın tabelasıyla.
Oysa tüm sokakların bu meydana çıkmalıydı.
Ve biz, kaybolan zamanın peşinden gitmeliydik.

Hatice GÜZEN