Yücelerden yücesin, lütfunla var her nefes,
Görünürken perdede, gizlisin her heves.
Nice sırlar içre sır, akıl ermez haline,
Bir zerreyim denizde, ne hacet ilmine?
Adınla doğar sabah, geceler sana döner,
Göster bana, göster kendini.. göster göreyim
Göster suretini aşkınla ben öleyim
Kendimi binbir parçaya böleyim
Ben senin yoluna tutsak bir köleyim
Bu kâinat bir kitap, her sayfası aşk dolu,
Sevenle sevilenin kalbiyle yazılır yolu.
Her yıldız bir harf, her rüzgar bir kelime,
Âşk kitabını yalnızca gönül okur, neyleme!
Her adımda sevdanın bir izini bulurum,
Sultanım al dönüştür beni aslım sana emanet
aciziz şaşırıyoruz , nefiste yok merhamet
Dosttan haber yok her yerde Muhannet
Ahir zaman çok zor, yârim bana bir himmet
Girdim kutlu yoluna dedin bana sabret
Bastı karanlıkta bir bölük zehir,
Gönül bahçeme çöktü binbir fikir.
Sustum, direndim, her akrebi silerken,
Arındı kalbim, yeniden güle döndü derken…
Ne ben beni bildim
Ne ben bende beni
Bir bilinmez deryadayım
Derya bilmez bende beni.
Gölge sanır beni gözler
BULAMADIM YARİN RESMİNİ
UNUTMUŞUM DOSTUN İSMİNİ
YARABBİ BEN BU CİSMİMİ
BEN BU HALİMİ KİME ANLATAYIM
GÖZÜME İNMİŞ PERDE
Ben sana gelmedim belki
Ama senden de gitmedim
Her emri dinlemediysemde
Emre itiattsizlik etmedim
İçime verdiğin nefis ile her daim savaştayım
Ben sandım ki bildim beni,
Bir isme kandım, unuttum seni.
Surette vardım, sîrette kayıp,
Ben, bende yokum hep bir garip.
Aynaya baktım, yüz değil perde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!