dün memleketime bir Tır dolusu sanat geldi...
bir çocuğun sayamayacağı kadar
tekerlekleri olan sanat! !
oysa bir bandosu bile yoktu memleketimin
o Tır'ı karşılamak için..
I.
Yoksun kaç zamandır
Sokaklar yok..
Çocuklar yok..
Sadece sensizliğin
Bitmez malzemedir
Siyah poşetler
Kiraz ağacından aşırılmış dal parçaları…
Bitmez malzemedir
Mavi gök! !
- Cihan Ağabey’ime-
ula bedo bax ne olmiş…
ne olmiş..
bu küçe çıxmazda bi tenesini vurmişlar
baba agid miş.. vurulan bedo
Adı sürgündü sensiz geçen günlerin bileşkesinin...
her gün bir umut idi,
terkedilmiş viranelikte kalan hayatımda...
yolların bilinmezliği ile kalıtsallaşmış düşler kurdum..
kurudum...
kudurdum...
Kendini şiir sanan karalamaların çobanıyım ben..
Kelimelerin arasında kalmış bir abdal..
Sahra-ı Cedid'te vaha imalatçısı bir müteahhit..
Anahtar teslimi düş satıcısı..
Sokak çocuklarının kimsesizliğiyim
Çekildi suları ömrümün
Atlaslarında düşlerimin
Ne denizler kaldı
Ne mavilikler
Derin ayrıklar kaldı
Sadece sizin ayak izleriniz kaldı bu sokaklarda,
sadece sizin sabah feryatlarını andıran bağırışlarınız..
siz uyandırdınız kara taşlardan örülü şehrimi...
korkularınızı bırakıp gelmiştiniz oysa
çocukluğunuzun en demli anında...
bedeninizin ve yaşınızın o anki durumuydu
- Kutsal kitaplarda yazar mı
Dostlukların ölümsüz olduğu.... -
Yaşanılması istenenlerin sefil bir intiharı
Paylaşılan ekmeklerin kokusu kaldı şimdi düşüncelerimde
Sonrası özlemler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!