seni o kente emanet ediyorum giderken
çocuklarına,
masumiyet kokan aldatışlarına,
yeni günü bir başına karşılayan
yalnızlıklarına emanet ediyorum
Şehrin karmaşasında
Düşlerinde el değmemiş imgeler besleyen
Bir duvardı izala..
Dokunsam yıkılacaktı belki..
Ağlasam benden önce hıçkırıklara boğulacak
Şehrin karmaşasında
- Sensizliklerde sevilir İzala..
Hasretinde boy veren sessizliklerde.. -
Bir su birikintisinde kibrit çöpünü gemi yapardık
Serçe parmağımız ne güzel dalgalar yaratırdı
Kibrit çöpü yol alsın diye...
Şu an da sen,
Sesimin ulaşamadığı enginliklerde.
Şu an da sen,
Asmin kokulu dağların yücesindesin.
Gözlerin ufuğa meyilli
Gecelerin pusularda, sabaha gebe.
yeni gün yeryüzüne
merhaba demek üzere..
gece gizemini
sular sessizliğini azad etmek üzere..
gecenin son demlerinde
uzat sesini izala
dokunsun nefesim uzaklıklarına
susuşuna sığınsın haykırışım
oturup sulara yansımış silüetinin karşısına
ortak olayım
sende bıraktığım küllerimi
şiir sensizlige isyan edip
çekiliyor köşesine..
küllenirken yangınları evrenin
her aşk bir hüzün buluyor kendine
güneşin ter damlaları
Çocuktum henüz,
Her rengi beyaz,
Her ezgiyi mutluluğa dair belliyordum..
Sokak kapısının önünde
Hissettirmeden sobeliyordum
Oyunuma haber vermeden aldığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!