Korkularımın karanlığında,
Yitik, sızmış, vazgeçmiş bedenime değdi,
O altın saçlı çocuğun, titrek nefesi…
“Uyan” dedi, usulca,
Korkar gibi gölgesinden,
“Güneşini senden çalanlara inat,
Bu aralar öylesine yıkığım ki anlatamam…
Hani sigaramda olmasa ben bu yalnızlığı
Benden olmayan hiçbir nefesle paylaşamam…
Mesela eskisi gibi
Denize kıyısı yok hayallerimin
Senden çok şey mi istedim be sevgili,
Sadece ara sıra geri ver bana kendimi..
Bırak beynimi kurcalayan onca sersemliği,
Akla inat onca deliliği,
Bertaraf edip geri vereyim sana fikrimi...
Elvedalar ardına gizlice saklanan,
Gelecek merhabalar meselesi vardı bir zamanlar…
Azda olsa bilir beni tanıyanlar,
“Ben kimseden gidemem, gitmem” yalanımın,
Sadece Sezen Aksu saatlerinde,
Yüzümün rengine etkiyen,
Hayal ettiğin fotoğrafların vardır hani,
Çerçevesinden taşıp hayatına hükmeden.
Gülümseyen bir sen, hemencecik yanında,
O kusursuz gülüşle,
Ki o gülüş uğrunadır her şey,
O deyince aklanı gelen ilk tekil şahıs.
Ağacın canı cehenneme öyleyse!
Kendisi seçmemişti ya biteceği yeri,
Bilemezdi alet olacağı gölgeleri,
Bilemezdi ki herkes ondan,
Onun için olmayan şeyler isteyecekti.
Ben sensizim.
Sensiz
Hani yakmazdı bu yangınlar seni,
Söyle çocuk şimdi,
Kim söndürecek artık, bu bilinmez öfkeni?
Belki özlemekti aşk…
Duyduğun güzel bir şarkıyla, uzaktakine gitmek…
Konuk olmak, gönüllerin özlemlerine…
Kalbimde kirli çıkı bir sevda tohumu büyütmeye kalktım
Bilmeliydim ki tarih tekerrürlerini bahtsız başıma saklamış hep
Anlamalıydım sevda benim işim değil
Görmeliydim çok uzaklara dalmadan
Kırıklarıma bakarak
Yenilgilerimden az da olsa ders alarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!