Sefa Çelik Şiirleri - Şair Sefa Çelik

Benim şahsî kurgularım vardır, sürekli düşündüren ve düşündükçe beynimi kemiren. İçimde çok kalabalık insan manzaraları, yığınlar, köpekler, kolej kızları.
Yolunda gitmeyen daha bir sürü olgular ve algılar karmaşası galiba artık yoruyor beni.
Öncesi sonrasının izdüşümüdür yaşamın.
Geçmişe takılıp kalmışım işte, gün geçmiyor ki seni yeniden hatırlayıp biraz tebessüm biraz hayal ve sonunda kahır. Özlemlerim rüzgarla büyüyen bir yangın gibi yüreğimin bozkırında ve nerden müdahale etsem başka bir yöne savruluyor sensizlik.
Şimdi çıkıp gelsen ne olur ki istersen bağır çağır en büyük küfürleri et bana eğer toparlanacaksa bu dağılmış inci taneleri sevdamız ya da hiçbir şey söylemeden sadece sarıl, değdir yüreğini yüreğime barıştır acılarımızı herkesten ayırıp karıştır bizden olan yine bizi.

Seni sevmek
Paslı bir çivi gibidir içimde çakılıp duran hasretin,
Hani el değmemiş yaralar gibi kanar en beklenmedik anda.
Gören gözler eskimiş zanneder bu sevdayı,
Ama bilmezler; her gece o eskiyen anıları sırtlanıp
Yeniden uyanırım seninle, sanki hiç geçmemişcesine yıllar.

Gözlerim gözlerine değdiği vakit
Içimde bir ceylan sekmesi
Hele sesini duyunca bilsen
ağlara takılmış bir ispinoz
Göğsümün çarpıntısı
Hele ellerin ellerımdeyken

Yaz bitmek üzere
ve sen beni unutmuş gibisin
Hasretin büyüyor günden güne
geçip gidiyor mevsimler
Sen geçip gidiyorsun içimden ellerimden gözlerimden
Bilmiyorsun ve bitmiyorsun

YAZGI

Yine bir şiirin içine dalmışken buluyorum kendimi, kendimdeki bu sonsuz sorgulama deryasında.
Bir yazgı bu kadar mükemmel yazıldıysa eğer, nedir bunu yaşanmaz kılan?
Ve nedir insan olanın mutsuzluğu?
Yetmeyen nedir?

Gözlerim uykusuzluğa galebe çalarken
Yine bir yalnızlık dolanıyor etrafımda
Gece yeniden başlıyor
Ve yüreğim sensizliğimden kanıyor
Sen yine yoksun ve ben yine ağır yaralı.

Ah be kadın,
Her seferinde derin denizlerinde alabora ediyorsun beni.
Ben, akıllanmayan bir çocuk gibi,
Utanmadan, sıkılmadan, yine vazgeçmeden

şimdi zaman durmuş yokluğuna.
musebbibi benmişim gibi sanki.
bu ağır gidişin ve bitişin.
zaman direniyor.
ve akrep savcı olmuş yelkovan hakim.
saniyeler savunamiyor beni.