Mısırlı tanrı Amon,
Siper etti ince uzun parmaklı narin elini gözlerine
Baktı ufka; battığı yere güneşin.
Sonra konuştu fısıltıyla:
“İlan ediyorum ki,
Bugünün adı Salı olsun bundan böyle.
Ahh, tükenmez gecelerin hain şairliği..
Bırakmaz yaşasın,
Uçurup körkaranlıkta baykuşunu Minerva'nın
Saplar usunu,
Sedef kakmalı bir bıçak gibi
Sorunlarına insanın....
Her şiir
Bir öyküdür ki şairinden kanar..
Ulaşırsa ancak halkına,
Ona bir mavi kuş konar......
Mavi özgürlüktür imgelemde
Ki o sensin
Karanlığına gecenin
Gülümseyen bir mavi ekleyen
Bulanmışsa elleri maviye şiirin
Hadi konuş benimle
Saçılsın menekşelerin
Tüm morluğu evrene..
Etraf eflatuna kessin.
Güller göstersin bizi karanfillere.
Çiçekler gülsün bize gözkırparak
Şairim
Beklemenin güzelliğine mandallasam zamanı
Öylece durur mu usumda anılar
Tetiklemeden özlemi?
Saat...15..50
Geçti içimden bir ayrılık treni....
Söndü birden tüm ışıkları dünyanın
Güneş kapadı yüzünü iki eliyle
çıkıp gitti içim içimden..
Sarıya boyanmış gündüz düşünden arta kalan
Bir hüzündü aldandığım.
Kaçmaktan yaralıydı yaralarım
Hiç değilse bir akşamüstü gel
Gelmedin ama
Sen
Güneşten parlayan ışıktır,
İnsandan zeka...
Ancak insan, insan olmazdı
Üreten zekayı elleri olmasa...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!