Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

Vapurlar kalabalık
Otobüs
Tren
Kalabalık
Bu
Şehirde

öyle alçaklar gördük ki
alçaldı lar

alçak olduklarını söyledik
inkar ettiler

Bir zamanlar diye mi başlamalı söze,
Uğraşmak gelmiyor işime,
Geçmiş günlerin,
Güzelliği
İle
Çöplü sokaklar kokar,

Sen
Sararan yapraklara aldırma dedikçe ben
Çaresizlik nedir desem
Bilemen
Doğan güneş
Nasıl ısıtıyorsa toprakları

Bak
Umutla yarınlar kol açmış sana
Koş bunca engel arasında
Yıpransan da
Kanasa da damar, damar vücudunda yara
Yakalansan da

Bana göre şair,
Kelimenin, tam anlamıyla şair olmalı.
Toplumun acılarını,
Yüreğinin,
Ortasında duymalı.

Uçuştu serçeler gitti uzağa,
Bir yaz geçti böyle tozlu yollarda,
Bazen tarlalarda bazen bağlarda,
Bir yaz geçti uzun, uzun yollarda.

Eller ki
Torakla haşır neşir
Gün gelir
Nasırlanır Mahirleşir
Denici gezdikçe denizi
Anlar onu Deniz’leşir

Kimsesiz çocuklar
Bilir misiniz?
Nasıl sabahlar

Sonbahar yağmurlarında
Oradan oraya

'Eğitim sisteminin belli bir düzene göre işlemesine karşılık, hayat okulu düzensiz ve karışıktır.... Bu da, eğitimin ne güçlü bir siyasal araç olduğunu, çatışan taraflar için sömürülmeğe elverişli bir tehlike kaynağı olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Öğrenci okuldayken, daha sonraki yıllarda kolayca kurtulamıyacağı korkunç önyargılarla beslenmiş olabilir. Eğitimin -devletçe uygulanışı öylesine yönetilebilir ki, yurttaşların içine itildikleri düşünsel tutsaklıktan kurtulma olana...kları tümüyle ortadan kalkar.

Gerçekten eğitim görmüş bir insan yetiştirmek için gerekli olan başka bir şey daha var - o da, insanın öbür insanlar karşısında her zaman duyması gereken bir toplumsal sorumluluk duygusudur.... Kişiliğin geliştirilmesi öğrenciye sadece «Komşunu kendin gibi sev.» yollu sofuca kalıplar öğretmekle sağlanamaz. Hiç yanlış yapmadağı ileri sürülen sözümona örnek kişilerle ilgili hikâyelerin pek az değeri vardır.'

Albert Einstein / Makalaler (Eğitimim Önemi)