Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

daha
ne kaldı yarınlara

yarınlar mı
kaldı yoksa

bak
sensizde yaşanırkış hayat
dağınık
darmadağınık
aldırmadan hiçbir şeye
savaşlarda yaralananların yarlarına basa basa

Çok zaman geçti,
Yoktun…
Zaman alışamıyordu yokluğuna,
Verem oluyor gözlerim,
Yollara baka, baka…
Umutsuzluk kervanları,

Kelepçelerini çözdüm anılarımın
Bir, bir duvarlarda yankılandılar
Duydum saatlerce tek bir ses
İntikam. İntikam…

sadece
merak uğruna

sadece
emeksiz yemek uğruna

Doluyorlar,
Boynuma
Boyna,

Dert halkası bu, baksana,
Gömüldüm,

Dinlenmek istiyorum,
Bir yerde.
Öylesine tenha ve sessiz,
Dinlenmek istiyorum,
Benim bile olmadığım bir yer de…

biz
zannedildiği kadar
kalabalık değildik
düşman kadar
donanımlı da değildik
yoktu gidecek başka kara parçamız

İşsizlik sigortası mı dediniz?
Bu kadar zengin mi ülkemiz?
Oysa
İki İstanbul bir Hollanda eder
Demek ki
Pek cimri bizim peder

Yıltın dağı,
Dağ yıkıldı,
yıkıldı.
Yılkılan dağların altında kaldım.